واكاوي جرم‌انگاري ارتداد

The reinvestigation of the apostasy criminalization

در شريعت اسلامي، تحريم و تجريم (جرم‌انگاري)، مبتني بر مقاصد و اهدافي است كه شارع در وضع آن در نظر داشته است؛ در همين راستا، توجه به فقه مقاصد و درك ضرورت وجودي احكام، ما را به فلسفه‌ آنها رهنمون مي‌شود. جرم‌انگاري و مجازات ارتداد به عنوان يكي از مباحث فقه جزايي اسلام، مورد توجه موافقان و مخالفان آن قرار گرفته است. صرف‌نظر از بحث تحريم ارتداد در قرآن كريم و سنت نبوي، آن چه محل بحث است، از يك‌ طرف، بر اساس برخي از نصوص، جرم‌انگاري و مجازات ارتداد مورد تاكيد قرار گرفته است و از سوي ديگر، برخي بر اين باورند كه با توجه به مباني نصوص، ‌مقاصد شريعت اسلامي، نقد احاديث و روايات منقول در اين مورد و جمع ادله، ارتداد تحريم شده و تجريم نشده ‌است و جرم‌انگاري آن، نمي‌تواند با اين مباني همخواني داشته باشد.

In Islamic law, prohibition and criminalization is based on purposes and goals that legislator (Allah) puts it in consideration. In this context, shedding light on purposive jurisprudence and understanding of necessity of Shar’ia provisions existence, leads us to its philosophy. The criminalization and punishment of apostasy as one of the subjects in Islamic criminal law have been noticeable for proponents and opponents. Regardless of prohibition of apostasy in Holy Quran and prophetic tradition(Sunnah), the challenge is that criminalization and punishment of apostasy are emphasized by some Islamic texts, but on the contrary, some scholars believe that based on Islamic texts and shari’ah purposes and in terms of criticizing of hadith texts, apostasy is prohibited and not criminalized, and its criminalization is not consistent with these foundations.