تجربيات شاعرانه در تعليمات عارفانه

Poetic Experience in the Gnostic Teaching

آثار ماندگار عرفاني چه در حوزه شعر و چه در نثر اغلب با استفاده از هنرهاي بياني و زباني و به شيوه ادبيات شكل گرفته است. اشعار و امثال و گفتار و كلمات قصار و تمثيلات و تلميحات و تعبيرات بسيار جذّاب و زيبا و حكايت هاي بسيار كوتاه و پر معنا از ويژگي هاي مشترك ادبيات و عرفان است. صرف نظر از تفاوت در نوع نگرش و سويه نگاه به پديده ها در ادبيات و عرفان، اساس كنش ها و روش ها در هر دو غالباً همسان است و بنياد بسياري از متون مهم ادبي و عرفاني را عنصر عاطفه و انديشه و تخيّل تشكيل مي دهد. در حوزه زبان نيز بين عرفان و ادبيات تقريباً اشتراك نظر وجود دارد. جلوه هاي موسيقايي و بن مايه هاي بلاغي به طور تما م عيار و بسيار طبيعي در آثار منثور عرفاني نيز به كار گرفته شده است. تعريف دكتر شفيعي كدكني از عرفان، به عنوان نوعي نگرش هنري به دين ناشي از اين واقعيت ها است.

Most of the verse and prose Gnostic works have oral and verbal aesthetics senses. Poems, proverbs, speeches, brief writings, allusion, illustrations, and most of the attractive and elegant tales are common qualities of the literature and Gnostic works. In spite of the differences in kinds and aspects of the view points from the phenomenon’s in literature and Gnostic, all the reactions and methods are common in both of them and composed from thinking, kindness and imagination in all the important literary and Gnostic works. Of course, there are a lot of music manifestations and eloquent and original elements in all the prose and Gnostic works completely. For example, Dr shafiee kadkani defines Gnostic as a very special artistic view point toward the natural world.