تحليل حقوقي ابعاد و پيامدهاي راي مشورتي ديوان دادگستري در خصوص اعلاميه ي استقلال كوزوو

ICJ AO on Kosovo’s Declaration of Independence: Legal Analysis of Different Perspectives

راي مشورتي ديوان در خصوص هم خواني اعلاميه هاي استقلال يك جانبه با حقوق بين الملل در 22 جولاي 2010 ، يكي از آراي مهم يك نهاد حقوقي بين المللي در خصوص رابطهي اصل حق تعيين سرنوشت و اصل تماميت ارضي است. در اين جا ديوان با استناد تلويحي به اصل آزادي لوتوس، صدور را قانوني ارزيابي كرد. هر چند ديوان با پيش كشيدن مسايل فني در خصوص « استقلال كوزوو » اعلاميه ي ماهيت سوال مجمع عمومي، سعي كرد خود را از چالش هاي سياسي دور كند؛ ولي ترديدي نيست كه راي ديوان بصورت ضمني داراي عناصر سياسي است و به چالش هاي حقوقي بر رابطه ي بين حق تعيين سرنوشت و اصل تماميت ارضي دامن زده است. تا فوريه ي 2012 ، تعداد 88 كشور( 47 درصد ممالك را به رسميت شناختند، از اين رو كنكاش در راي ديوان بسيار حايز اهميت است. « كوزوو » جهان) استقلال اين مقاله سعي دارد با روش توصيفي - تحليلي، براهين مختلف در له و عليه راي صادره ي ديوان را مورد بررسي قرار دهد.

The ICJ Advisory Opinion (22 July 2010) through which the consistency of unilateral declaration of independence with international law was recognized , stands among the pivotal International instruments pertaining the relation between Territorial Integrity and the Right of Self Determination. Therein, the Court after making implicit reference to Lotus Principle considered Kosovo’s declaration of independence as lawful, nonetheless, it strived to evade political controversies by raising technical issues on the merit of the UN General Assembly’s request for AO .There is little doubt that the court’s AO covertly contains political elements and has thereby brought about legal challenges as to consistency of the Right of Self Determination and that of Territorial Integrity. Scrutinizing the Court’s Opinion is of grave importance since as of Feb 2012, 88 states (47% of all) have recognized Kosovo’s Independence. This paper through descriptive – analytical approach shall review both the supporting and the opposing views on the court’s AO.