جايگاه اعتصام به خدا در كلام امام سجاد عليه السلام (1)

The Status of Resort to God in the Word of Imam Sajjad(a)

اين مقال شرحي است بر مناجات معتصمين امام سجاد عليه السلام. ازآنجاكه انسان بيشتر نيازهاي خود را مستقيما به وسيله اسبابي كه در اختيار دارد تامين مي كند، خود را نيازمند آن اسباب مي پندارد. ازاين رو، گمان مي كند از مسبب الاسباب بي نياز است. به همين دليل، وقتي نعمت هاي بي كران الهي در اختيار ماست و نيازهاي ما را برطرف مي كند، و با اسبابي در اختيار خود، مشكلات خود را برطرف مي كنيم، خود را بي نياز از خدا مي پنداريم. اين امر ناشي از غفلت و جهل به اين حقيقت است كه خداي قادر متعال، نيازها و حوايج ما را برطرف مي كند. اين در حالي است كه خداي متعال همواره از ما مي خواهد كه به اسباب ظاهري اعتماد نكنيم؛ چون اختيار آن اسباب نيز در دست خداست؛ تا او اراده نكند، كاري از آنها ساخته نيست. به همين دليل، امام سجاد عليه السلام سفارش موكد دارند كه نبايد به غير خدا اميد بست، ما محتاج خداي متعال هستيم.

This article is an exposition of the Whispered Prayer of those who Hold fast Imam Sajjadʹs, al-Sahifah al- Sajjadiyyah. Since human beings directly meet most of their needs through the casual means they have been provided with, he considers himself in need of these means. Hence he supposes that he is no need of the Cause of all causes. That is why when the divine boundless blessings are available and meet our needs, on the one hand and when we solve our problems through the seemingly natural causal means which are available on the other, we come to consider ourselves to be in no need of God. This is due to our negligence and ignorance of this reality that God the Almighty and Omnipotent supplies our needs and fulfill our wishes. For this reason, God Almighty always asks us not to rely upon apparent causal means, for these causal means are in the hand of God. Unless He wills, they can do nothing. For this reason, Imam Sajjad(S) emphasizes that we shouldnʹt have absolute trust to nobody but God, we are in absolute need of God Almighty.