خودارزيابي عمل‌كرد نظارتي سرگروه هاي آموزشي شهر شيراز در مقايسه با ارزيابي معلمان از آن‌ها بر اساس الگوي نظارت و راهنمايي آموزشي اوليوا و پاولز

Shiraz Instructional Supervisors’ Self-assessment of their Supervisory Performance as Compared to Teachers’ Assessment based on Oliva and Pawlas’ Model of Instructional Supervision

هدف پژوهش حاضر مقايسه خودارزيابي سرگروه هاي آموزشي از عمل‌كرد نظارتي خود با ارزيابي صورت گرفته توسط معلمان تحت نظارت و راهنمايي آموزشي آن‌ها بر اساس الگوي مفهومي اوليوا و پاولز بود. بدين منظور از ميان معلّمان و سرگروه‌هاي آموزشي شاغل در نواحي چهارگانه‌ي شهر شيراز در سال تحصيلي 90 – 1389 به تعداد 8761 معلم و 175 سرگروه آموزشي، نمونه‌اي به حجم 488 نفر (368 معلم و 120 سرگروه آموزشي) با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي نسبتي انتخاب گرديد. براي جمع‌آوري اطلاعات، مقياس خدمات نظارت و راهنمايي آموزشي ترك‌زاده و نوروزي (1389) استفاده گرديد كه پايايي ابزار 80/0 و روايي آن 90/0-63/0، محاسبه و تاييد شد. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از روش‌هاي آماري تي تك نمونه‌اي، تي مستقل و تحليل واريانس اندازه‌گيري‌هاي مكرر استفاده گرديد. نتايج نشان داد: 1) سرگروه‌هاي آموزشي شهر شيراز، عمل‌كرد نظارتي كلي خود و هم‌چنين عمل‌كرد نظارتي خود در ابعاد كمك به معلمان در طراحي آموزش، ارايه آموزش، اداره كلاس درس، ارزشيابي از آموزش، انجام كارهاي گروهي و كمك‌هاي انفرادي را بالاتر از متوسط و در حد مطلوب، و عمل‌كرد نظارتي خود در ابعاد كمك به معلمان در طراحي و اجراي برنامه درسي، ارزيابي برنامه درسي، ارزيابي از خود و كمك از طريق برنامه‌هاي ضمن خدمت را در سطح متوسط ارزيابي نمودند. 2) معلمان، عمل‌كرد نظارتي كلي سرگروه‌هاي آموزشي و نيز عمل‌كرد نظارتي آنان در تمام ابعاد ده‌گانه‌ي فعاليت‌هاي نظارت و راهنمايي آموزشي را پايين‌تر از متوسط و در حد نامطلوب ارزيابي نمودند. 3) سرگروه‌هاي آموزشي عمل‌كرد نظارتي خود را هم در عمل‌كرد كلي و هم در تمامي ابعاد ده‌گانه، به شكلي معنادار بالاتر از ارزيابي صورت گرفته توسط معلمان، برآورد نمودند. 4) بين ارزيابي معلمان از عمل‌كرد سرگروه‌هاي آموزشي در ابعاد سه‌گانه‌ي به‌سازي معلمان، به‌سازي آموزشي و به‌سازي برنامه، درسي تفاوت معناداري وجود داشت.

The purpose of this tudy was to compare the instructional supervisors’ self-assessment of their performance with the teachers’ assessment of such performance based on Oliva and Pawlas’ model of instructional supervision. For this purpose, a stratified random sample including 368 teachers and 120 instructional supervisors of quadruplet educational districts of Shiraz was selected. For data gathering, Torkzadeh and Norozi’s scale of instructional supervision services (2010) was used. Reliability of the scale (0.80) and its validity (0.63-0.90) were estimated and verified. For data analysis, one sample t-test, independent samples t-test and repeated measures analysis of variance were used. The results showed that: 1) Shiraz instructional supervisors assessed their total supervisory performance as well as dimensions of helping teachers in instruction design, instruction presentation, classroom management, instruction evaluation, group works and individual assistance higher than average and in a desirable range, and their performance in the dimensions of curriculum design and implementation, curriculum evaluation, in-service programs and self-assessment in an average level. 2) Teachers assessed the total supervisory performance of the instructional supervisors as well as their performance in all the dimensions of supervisory practices less than average and in an undesirable range. 3) Instructional supervisors assessed their supervisory performance significantly higher than the teachers’ assessment in terms of both the total performance and all its dimensions. 4) There was a significant difference between the teachers’ assessment of the instructional supervisors’ performance in the domains of teacher development, curriculum development and instructional development.