ارايه‌ي مدل معادله ساختاري اثربخشي برنامه درسي تجربه شده‌ي دانشجويان و توسعه‌ي شايستگي رهبري آنان- دانشگاه شيراز

A Structural Equation Model of the Students’ Experienced Curriculum Effectiveness and Their Leadership

هدف كلي اين پژوهش، بررسي رابطه‌ي بين ادراك دانشجويان از اثر بخشي برنامه درسي تجربه شده و توسعه‌ي شايستگي‌هاي رهبري آنان در قالب يك مدل معادله‌ي ساختاري بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كليه‌ي دانشجويان دوره كارشناسي دانشگاه شيراز بود. با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي مرحله‌اي، تعداد 18 كلاس از دانشجويان سال آخر گروه‌هاي مختلف تحصيلي انتخاب شدند كه در مجموع شامل 284 دانشجو مي‌شدند. ابزار مورد استفاده شامل مقياس محقق ساخته‌ي اثربخشي برنامه درسي تجربه شده و پرسش‌نامه توسعه‌ي شايستگي رهبري بود. پس از محاسبه‌ي روايي و پايايي ابزار و توزيع بين افراد نمونه، داده‌ها با نرم افزارهاي SPSS 16 و LISREL8.54 و روش‌هاي آماري آزمون تي تك نمونه‌اي، ضريب همبستگي پيرسون و مدل معادله‌ي ساختاري مورد تحليل قرار گرفتند و نتايج نشان داد كه: 1- ميانگين اثربخشي تكاليف و ارزشيابي از حد متوسط پايين‌تر است. 2- ميانگين ابعاد خودآگاهي، كار گروهي و مشاركت با اجتماع از ميانگين معيار متوسط بالاتر است اما از حد مطلوب پايين‌تر مي‌باشد؛. 3- رابطه‌ي مثبت و معناداري بين متغيرهاي اثربخشي برنامه درسي تجربه شده و توسعه‌ي شايستگي‌هاي رهبري وجود دارد؛ 4- اثربخشي برنامه درسي تجربه شده‌ي دانشجويان پيش‌بيني‌كننده‌ي مثبت و معنادار توسعه‌ي شايستگي رهبري آنان است.

The main purpose of this research was to study the relationship between studentsʹ perception of experienced curriculum effectiveness and their development of leadership competencies through structural equation modeling approach. The research method was descriptive-correlational. The statistical population of the study included all the students of bachelor degree at Shiraz University. Through cluster sampling, 18 classes of seniors from different fields of study with a total of 284 students were selected. The research instruments used to collect data included the researcher-made scale of experienced curriculum effectiveness and leadership competency development questionnaire. The instruments were checked for their reliability and validity and were then distributed among the participants. The collected data was analyzed through one sample t-test, Pearson correlation coefficient and SEM using SPSS16 and LISREL8.54. The results indicated that: 1) There was a significant relationship between the variables of experienced curriculum effectiveness and leadership competency development; 2) The effectiveness mean scores for assignments and assessment were below average; 3) The mean scores for self-awareness, teamwork and partnership with the community were above average but below the desired level; and 4) Effectiveness of studentsʹ experienced curriculum was the significant and positive predicator of their leadership competency development.