شمايل‌نگاري در الهيات ارتدوكس: نمادها و نشانه‌هاي آن در كتاب مقدس

Iconography of Orthodox Theology: The Symbols and Signs in the Bible

مناقشات تمثال‌شكني، در سده هشتم ميلادي ميان كليساي كاتوليك رم و كليساي قسطنطنيه، موجب ايجاد شكاف ميان آنها شد. كليساي ارتدوكس به‌صورت رسمي در قرن يازدهم ميلادي، اعلام جدايي كرد كه شمايل‌نگاري از مشخصه‌هاي آن است. اين مقاله با بررسي ارتباط مباني نظري شمايل‌نگاري با كتاب مقدس، چگونگي پيوستگي آن دو را تبيين مي‌كند. بنابر الهيات ارتدوكس، بسياري از آموزه‌هاي مسيحي موجود در كتاب مقدس به نحوي در شمايل‌ها تجلي يافته است. ازاين‌رو، شمايل‌نگاري را به نوعي «تفسير بصري» كتاب مقدس دانسته‌اند. در مقابل، كتاب مقدس را به‌منزله «شمايل مكتوب» مسيح انگاشته، در نتيجه، احترام برابري را براي شمايل و كتاب مقدس قايل شده‌اند. علاوه بر مسايل الهياتي، به جنبه‌هاي هنري شمايل‌ها در مقام هنر ديني يا هنر مقدس نيز توجه شده است. وجوه زيبايي‌شناختي شمايل‌ها، با استناد به تصويرسازي‌هاي موجود در كتاب مقدس، تصاوير روايي و غيرروايي ازجمله تصوير خداوند، عيسي مسيح و انسان و نشانه‌‌شناسي برخي از شمايل‌ها طرح شده است. اين شمايل‌ها در مقام نمادهايي از متون مكتوب و سنت شفاهي‌اند و صرفاً كاربردي تزييني ندارند.

In the eighth century A.D. disputes over iconoclasm caused a gap between the Roman Catholic Church and Byzantine Church. In the eleventh century A.D. the Orthodox Church officially declared its separation owning to the dispute over iconography. This paper investigates the relation between theoretical foundations of iconography and the Bible. Based on Orthodox theology, most of Christian doctrines in the Bible have somehow expressed themselves in the icons. Therefore, iconography has been regarded as a kind of ? visual interpretation? of the Bible. On the contrary, the Bible is considered as a ? written icon? of Jesus Christ, and such, equal respect is paid to the icon and the Bible. In addition to theological issues, artistic aspects of icons as signs of religious or sacred art have been taken into consideration. By virtue of the images in the Bible, the narrative and non – narrative images of God, Jesus Christ, man and semiology, the aesthetic aspects of the icons have also been discussed. These icons do not have ornamental applications; they are symbols of written texts and verbal traditions.