تاثير نقد قوه ي حكم بر نظريه فرماليسم كلمنت گرينبرگ

رويكرد فرماليستي به نقد هنر از منظر نقد قوه ي حكمِ كانت از سوي منتقدان قرن بيستم مورد بررسي و ريشه يابيِ بسيار واقع شده است. از جمله كلمنت گرينبرگ از مهم ترين نظريه‌پردازان قرن بيستم در جاي جاي نوشته هاي خود كوشيده است ثابت كند كه كانت نخستين مدرنيست در گستره ي فلسفه ي هنر محسوب مي شود. از اين رو گرينبرگ در عين حال مدرنيسم و فرماليسم در هنر را كانت محور قلمداد مي-كند. در اين نوشته كوشيده ايم محورهاي اصلي بحث وي را با تكيه بر مولفه هاي نقد قوه حكم از جمله اهميت چهار دقيقه واكاوي نموده و مناسبت آنها با فرم و فرماليسم را ايضاح بخشيم. در عين حال استناد او به ايده ي فرم در زيباشناسي كانت به تعبير رودولف گاشه و بندتو كروچه تشريح گرديده است. نكته ي حايز اهميت اين كه توجه گرينبرگ به فرازهايي از نقد خرد ناب (سنجش خرد ناب) در انديشه ي كانت به منظور روشن شدن آموزه هاي خودپايندگيِ هنر و انتقاد از خود، به عنوان مهم ترين مولفه ها ي مدرنيسم مورد تحليل و بررسي واقع شده است. در اين راستا اهميت نقد قوه ي حكم در تحليل محورهاي هنر قرن بيستم و شكل گيري فرماليسم، و سرانجام رهيافت هاي هنرمندان مدرنيست با توجه به اين رويكردها به روايت گرينبرگ تبيين شده است.