بازتاب رهيافت هاي فرهنگي و اجتماعي عصر ايلخاني بر كاشي هاي زرين فام تخت سليمان

پس از استقرار حكومت ايلخاني در ايران،مغولان فاتح به دنبال كسب مشروعيت و به منظور تداوم حكومتي كه ماهيتي نظامي داشت؛ روش ديگري را اتخاذ كردند كه مي توان از آن بعنوان سياست هاي فرهنگي نام برد. در اشاعه اين سياست ها كه مبتني بر حمايت از فعاليتهاي فرهنگي و هنري، اقدامات عمراني و بازسازي ويرانه هاي حاصل از جنگ و درگيري هاي خونين بود، وزرا، دبيران و هنرمندان ايراني نقش بسزايي را برعهده داشتند كه نمود بارز آن را مي توان در مجموعه تخت سليمان، به عنوان كاخ تابستاني حكام مغولي و ميراث عظيم تمدن و فرهنگ ايران زمين مشاهده كرد.از اينرو كوشش ايلخانان براي كسب مشروعيت و تثبيت حكومت، آثار هنري وابسته به دستگاه قدرت از جمله كاشي هاي زرين فام تخت سليمان را تبديل به رسانه-اي كرده است كه از طريق آن به نمايش قدرت،اقتدار و مشروعيت پرداخته است. نظام هاي كلامي و ديداري اين كاشي ها در قالب يك مجموعه واحد با تعداد بي شماري از نمادها و مفاهيم در كنار يكديگر، به بيان پيام هنرمند و ايده قدرت از جانب حكومت مي پردازد. اين نوشتار به ارتباط ميان تحولات اجتماعي و هنر در كاشي هاي زرين فام تخت سليمان با رويكرد تحليل گفتماني مي پردازد كه در نهايت با تحليل عناصر بصري و كلامي اين كاشي ها، بازتاب گفتمان قدرت و رهيافت هاي فرهنگي و اجتماعي آن بر ساختار هنري كاشي هاي زرين فام تخت سليمان نشان مي دهد.