بررسي تاثير زيبايي شيناسي ژاپني در اهون ها

كتاب هاي تصويري ژاپن يا اهِون ها را بايد در شمار آثاري دسته بندي كرد كه با آميختن حوزه هاي ادبي و تصويري )ادبيات، نقاشي و خوشنويسي(، به نوعي كمال هنري دست مي يابند كه حامل نشانه هايي پيدا و پنهان از عصاره زيبايي شناسي بومي خويش هستند. با توجه به تاثير معيار هاي زيبايي شناسي ژاپن بر اهون ها كه خصلت هايي يگانه و بي همتا بدين آثار بخشيده است، درك راستين اين آثار بدون شناخت وجوه زيبايي شناسانه مزبور، امري ناممكن است. يوگن، يوجو و آواره از جمله معيارهاي شاخص زيباشناسي ژاپني اند كه مصاديق بارز آنها را در آثار ادبي و تصويري اين سرزمين مي توان جست. اين مقاله در پي بررسي و پي جويي اين آرمان ها در بستر اهون هاست و نيز بر آن است تا بازتاب نگرش و جهان بيني مدرن را در كنار مولفه هاي سنتي بازجويد. پس از بررسي نظري سه آرمان يوگن، يوجو و آواره، مصاديق خاص آنهارا در برخي نمونه هاي تصويري اهون ها پي مي گيريم. در پايان به يكي از بارزترين ويژگي ها در زيبايي شناسي ژاپني كه به نسبتي در هر سه معيار فوق الذكر نيز مستتر است، خواهيم رسيد كه همانا مسيله نهان ساختن و يا به تمامي آشكار نساختن زيبايي به گونه اي است كه امكان كشف آن ديرتر فراهم آيد. در حقيقت مي توان به اين نتيجه كلي رسيد كه هنر ژاپني، يعني هنر اشارت و القا . اطلاعات و داده هاي اين مقاله به شيوه كتابخانه اي گردآوري شده و با روش كيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است.