بررسي ارتباط الگوهاي غذايي و كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2

Evaluation of relationship between dietary patterns and quality of life in patients with type 2 diabetes

مقدمه و هدف: الگوي غذايي مناسب، به عنوان يكي از عوامل موثر بر كيفيت زندگي، نقشي مهم در كنترل و درمان بيماري ديابت دارد؛ براين اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط الگوي غذايي غالب و كيفيت زندگي بيماران ديابتي انجام شده است. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي، روي 110 بيمار ديابتي نوع 2 تحت پوشش كلينيك ديابت اهواز در سال 1391 انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات، شامل پرسش نامه اطلاعات دموگرافيك و انتروپومتريك، پرسش نامه بسامد خوراك نيمه كمي، پرسش نامه استاندارد كيفيت زندگي SF-36 و پرسش نامه استاندارد كيفيت زندگي اختصاصي بيماران ديابتي نوع 2 ADDQOL بودند. اطلاعات پس از جمع آوري، توسط نرم افزار19 SPSS و با استفاده از آزمون هاي آماري t مستقل و رگرسيون خطي چندمتغيره تجزيه وتحليل شدند. نتايج: در اين مطالعه سه الگوي غذايي غالب شناسايي شد: الگوي غذايي سالم، سنتي و پرپروتيين. الگوي غذايي سالم با مقادير كمتر وزن، BMI، درصد چربي و قند خون بيماران، مرتبط بود (05/0P < )؛ الگوي غذايي سالم، همچنين ارتباط مثبت معني داري با شاخص هاي كيفيت زندگي (عملكرد جسمي، سلامت عمومي، انرژي و نشاط بيماران، اعتمادبه نفس، اميد به آينده و آزادي عمل در خوردن) داشت؛ درمقابل، الگوي غذايي سنتي با كيفيت زندگي پايين تر بيماران، همراه بود (05/0 > P). نتيجه گيري: اصلاح الگوي غذايي و پيروي از الگوي غذايي سالم با تاثيرگذاري مثبت بر شاخص هاي آنتروپومتريك، كنترل قند خون و افزايش اعتمادبه نفس و اميد به آينده، باعث افزايش كيفيت زندگي بيماران ديابتي خواهدشد.