روش‌شناسي اقتصادسنجي و مسيله عليّت

Econometric methodology and the problem of causality

علم اقتصاد مثل هر علم ديگر، براي تبديل شدن به يك علم تجربي بايد يك «مسيله روش‌شناختي» يعني «مسيله استقرا » را حل كند. بنيانگذاران پارادايم اقتصادسنجي فكر مي‌كردند كه مي‌توان با استفاده از نظريه‌هاي «آمار و احتمالات» مسيله استقرا را حل كرد. ايده مقاله حاضر اين است كه پارادايم اقتصادسنجي در راه رسيدن به اين هدف ناكام مانده است. اين ناكامي نيز يك دليل روش‌شناختي (عدم حل مسيله استقرا ) داشته است كه ريشه در يك «مسيله معرفت‌شناختي» (يعني «مسيله عليّت») دارد و نه به خيال بنيانگذاران پارادايم اقتصادسنجي دلايل صرفاً تكنيكي كه در حوزه علم آمار قابل حل باشد. براي اثبات اين ادعا نشان داده مي‌شود كه پارادايم اقتصادسنجي، بهرغم تنوع‌بخشي در تكنيك‌هايش، مبتني بر مفهومي هيومي از عليّت است كه نمي‌تواند مسيله استقرا را حل كند. راه‌حل تغيير در روش‌شناسي با توجه به ملاحظات معرفت‌شناختي است و نه صرفاً تغيير در تكنيك‌هاي آماري. اين در حالي است كه اغلب نقدهاي صورت گرفته به اقتصادسنجي در اين راستا به اين نكته توجه نداشته‌اند و نقدها معطوف به تكنيك‌هاي آماري بوده است. اين مسيله ادعاي پارادايم اقتصادسنجي مبتني بر سياست‌گذاري علمي در علم اقتصاد را نيز با چالش مواجه مي‌كند.

Economics like other sciences needs to solve "the problem of induction" as a methodological problem to become an experimental science. The founders of the paradigm of econometrics were to resolve the problem by the theories of "probability and statistical inference". The present paper tried to show that the paradigm of econometrics failed to achieve this aim. Not compatible with what the founders of the paradigm of econometrics thought which this problem can only be solved by technical reasons based on probability and statistics, the present paper tried to show that this failure has arisen from a methodological reason; not solving the problem of induction, which itself originated from an epistemological problem; the problem of causation. To support this claim, it attempted to demonstrate that the paradigm of econometrics, in spite of its varying techniques, was concentrated on the Humean conception of causality which failed to solve the problem of induction. The solution for changing methodology was laid in epistemological considerations, not only in varying statistical techniques. Most criticisms concerning econometrics have not paid enough attention to this controversial point and focused on statistical techniques. This failure will challenge the claim of the paradigm of econometrics on the scientific policy – making in economics.