تعيين شيوع ژنوواروم در دانش آموزان پسر 7 تا 16ساله شهر اراك

The prevalence of genu-varum in students aged 7-16 in Arak city

چكيده زمينه و هدف: ژنوواروم انحراف كماني زانوهاست كه تنها در موارد شديد بيماري با درد و ناراحتي همراه است. عدم تشخيص به موقع آن سبب كاهش كيفيت زندگي فرد در آينده و صرف هزينه‌هاي درماني بسيار مي‎شود، از اين رو اين مطالعه با هدف تعيين شيوع ژنوواروم در دانش آموزان پسر شهر اراك و تعيين موارد نيازمند درمان به انجام رسيده است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي تحليلي، 3692 دانش آموز پسر 7 تا 16 ساله شهر اراك در سال تحصيلي 90-1389 به صورت تصادفي وارد مطالعه شده و فاصله كنديل‌هاي داخلي استخوان فمور اندازه‎گيري شد به طوري كه فاصله بيشتر از نيم سانتي‌متر به عنوان ژنوواروم در نظر گرفته شد. جهت تعيين موارد نيازمند درمان نيز از درصد WBL و زاويه MT-MF استفاده شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج حاصل از مطالعه حاضر، شيوع ژنوواروم در دانش آموزان پسر دبستاني 53/2 درصد، راهنمايي 98/6 درصد و دبيرستاني 33/16 درصد بود. ارتباط معني‎داري بين شيوع بيماري با افزايش سن، شاخص توده بدني و سابقه تروما به اندام تحتاني با يا بدون شكستگي وجود داشت و 33 درصد بيماران نيازمند درمان شناخته شدند. نتيجه گيري: از آنجا كه داشتن زانوهاي سالم از اهميت بسياري برخوردار است توجه به معاينات دانش آموزي و تدوين برنامه غربالگري منظم جهت دسترسي به بيماران مبتلا به موارد خفيف توصيه مي‌شود. افزايش شيوع بيماري با افزايش سن و درصد قابل توجه بيماران نيازمند درمان نيز مويد اهميت تدوين برنامه‌هاي غربالگري است. واژگان كليدي: ژنوواروم، غربالگري، دانش آموز

Abstract Background: Genu varum is a deformity marked by outward bowing of the leg which is accompanied with pain only in severe cases. Failure in timely diagnosis results in the loss of quality of life in future and high health care costs. The purpose of this study was to evaluate genu varum prevalence in male students aged 7-16 years and identify the cases in need of treatment. Materials and Methods: In this cross-sectional study, femoral intercondylar distance (ICD) of 3692 male students aged 7-16 years who were chosen randomly in Arak city was measured. ICD > 0.5 cm was considered as genu varum and to determine whether cases need treatment, the MT-MF angle and WBL% were used. Results: The results indicated that the prevalence of genu varum was 2.53% in primary school, 6.98% in junior high school, and 16.33% in senior high school students. The findings showed a significant relationship between the prevalence of genu varum and age, BMI, and the history of lower limb trauma with or without fracture. Overall, 33% of the students required treatment. Conclusion: Considering the importance of having healthy knees, clinical examination and regular screening programs for identifying cases with mild genu varum is recommended. The importance of implementation of regular screening programs is confirmed by the increasing prevalence of diseases associated with age and the high percentage of patients requiring treatment. Keywords: Genu varum, Screening, Students