بيكاري و تاثير آن بر سرقت شواهدي از استان هاي كشور طي برنامه سوم و چهارم

Unemployment and its impact on stealing evidence from provinces during the third and fourth

چكيده اگر چه ارتكاب جرم از بعد فردي توجيه پذير نيست اما، ارتباط بين ارتكاب جرايم با ويژگي‌هاي اقتصادي افراد از بعد اجتماعي قابل انكار نيست. در اين ميان سرقت را نمودي از ارتكاب جرم و وضعيت اشتغال را نمودي از ويژگي‌هاي اقتصادي افراد قلمداد نموده بنابراين انتظار مي رود بين اين دو رابطه‌اي معني‌دار وجود داشته باشد. در اين مقاله از روش پانل ديتا براي داده هاي دوره زماني برنامه‌هاي سوم و چهارم توسعه استفاده شده است. نتايج نشان مي دهند كه ارتباط مثبت و معني‌داري بين اين دو مشاهده مي شود. لذا با استفاده از يافته‌هاي پژوهش، اگرچه بيكاري فرد ارتكاب سرقت او را توجيه نمي‌نمايد اما، از بعد سياست‌گذاري‌هاي امنيتي نيز نمي‌توان انتظار داشت بدون ايجاد شرايط اشتغال در بازار كار ميزان سرقت به نحو بارزي كاهش يابد. از ديگر نتايج، وجود رابطه مثبت و معني‌دار نابرابري درآمدي، نسبت شهرنشيني و صنعتي شدن با سرقت در كشور مي‌باشد.

Abstract Although crime is not justified by the individual, the relationship between crime and economic characteristics of the social dimension is undeniable. This paper uses panel data methods for a given time period, the third and fourth development plans are used. The results show that significant positive correlation was observed between the two. Therefore, the results, although the unemployment rate burglary but he does not explain, the following security policy can not be expected to accept employment in the labor market without a clearly reduced the amount stolen. Among other results, there is a significant positive relationship between income inequality, urbanization and industrialization of piracy in the country.