بررسي اثر ضد باكتريايي دندريمر پلي‌آميدوآمين-G4 بر برخي از باكتري‌هاي گرم منفي و گرم مثبت

Studying the antibacterial effect of Polyamidoamine-G4 Dendrimer on some of the gram-negative and gram-positive bacteria

چكيده زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه بررسي اثر ضد باكتريايي دندريمر پلي‌آميدوآمين–G4 بر باكتري‌هاي اشرشياكلي، آنتروباكتر كلواكه، باسيلوس سوبتيليس و استافيلوكوكوس اوريوس مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي اثرات ضد باكتريايي دندريمر پلي‌آميدوآمين–G4 به روش انتشار ديسك و رقت لوله‌اي بررسي شد. غلظت‌هاي مختلفي از دندريمر پلي‌آميدوآمين-G4 بر روي ديسك‌هاي بلانك تلقيح شده و در محيط كشت مولر هينتون آگار قرار داده شدند. با تلقيح باكتري‌ها مطابق با غلظت استاندارد 5/0 مك فارلند، هاله‌هاي عدم رشد بررسي گرديد. حداقل غلظت بازدارندگي و كشندگي دندريمر پلي‌آميدوآمين–G4، به روش رقت لوله‌اي در محيط كشت نوترينت براث تعيين گرديد. يافته‌ها: قطر هاله عدم رشد در غلظت 500 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر از دندريمر پلي‌آميدوآمين–G4 براي اشرشياكلي، آنتروباكتر كلواكه، باسيلوس سوبتيليس و استافيلوكوكوس اوريوس به ترتيب برابر 14، 0، 35 و 29 ميلي‌متر بود. درمورد قطر هاله عدم رشد در باكتري‌هاي گرم منفي با باكتري‌هاي گرم مثبت اختلاف معني‌داري مشاهده شد(05/0p < ). حداقل غلظت بازدارندگي دندريمر پلي‌آميدوآمين–G4 براي اشرشياكلي، باسيلوس سوبتيليس و استافيلوكوكوس اوريوس به ترتيب برابر1250، 5/2 و 1 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر بود. حداقل غلظت كشندگي دندريمر پلي‌آميدوآمين–G4 براي اشرشياكلي، باسيلوس سوبتيليس و استافيلوكوكوس اوريوس به ترتيب برابر 2500، 5 و 5 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر بود. دندريمر پلي‌آميدوآمين–G4 بر آنتروباكتر كلواكه اثر بازدارندگي و كشندگي نداشت. نتيجه‌گيري: دندريمر پلي‌آميدوآمين–G4 براي حذف اشرشياكلي، استافيلوكوكوس اوريوس و باسيلوس سوبتيليس موثر است. در ادامه اين تحقيقات پيشنهاد مي‌شود كه سميت احتمالي تركيبات نانوساختار در آب شرب بررسي شده و در صورت عدم ممنوعيت استفاده، بررسي‌هاي اقتصادي براي سنتز و استعمال آنها به عمل آيد. واژگان كليدي: دندريمر پلي‌آميدوآمين، عامل ضد باكتريايي، حداقل غلظت بازدارندگي، حداقل غلظت كشندگي، قطر هاله عدم رشد *نويسنده مسيول: قم، دانشگاه علوم پزشكي قم، دانشكده بهداشت

Abstract Background: This study aimed to examine the antibacterial effect of Polyamidoamine-G4 dendrimer on Escherichia coli, Enterobacter cloacae, Bacillus subtilis and Staphylococcus aureus. Materials and Methods: In this experimental study, the antibacterial effects of Polyamidoamine-G4 dendrimer were studied by disc diffusion and micro-dilution method. Different concentrations of Polyamidoamine-G4 inoculated onto blank disks and were placed in Mueller-Hinton agar media. Zone of inhibition was investigated by bacterial inoculation according to the McFarland standard 0.5. Minimum inhibitory concentration and minimum bactericidal concentration of Polyamidoamine-G4 dendrimer were determined by micro-dilution method in nutrient broth culture. Results: Zone of inhibition in concentration 500 ?g/ml of Polyamidoamine-G4 dendrimers for Escherichia coli, Enterobacter cloacae, Bacillus subtilis and Staphylococcus aureus were 14, 0, 35 and 29mm, respectively. Concerning the Zone of inhibition in gram negative bacteria with gram positive ones was p < 0/05 and had significant difference. The minimum inhibitory concentration of Polyamidoamine-G4 dendrimer for Escherichia coli, Bacillus subtilis and Staphylococcus aureus were 1250, 2.5, and 1 ?g/ml, respectively. The minimum bactericidal concentration of Polyamidoamine-G4 dendrimer belonged to Escherichia coli, Bacillus subtilis and Staphylococcus aureus were 2500, 5 and 5 ?g/ml, respectively. Polyamidoamine-G4 dendrimer had not bacteriostatic and bactericidal effects on Enterobacter cloacae. Conclusion: According to the results, Polyamidoamine-G4 dendrimer can eliminate Escherichia coli, Staphylococcus aureus and Bacillus subtilis effectively. It is suggested in the rest of this study that the probable toxicity of nanostructured compounds examined in drinking water and, economic studies is done for synthesis and their applications in case of prevention of using. Keywords: Poly(amidoamine), Anti-bacterial Agents, Minimum Bactericidal Concentration, Minimum Bactericidal Concentration, Zone of Inhibition