بررسي همراهي چندشكلي تك نوكليوتيدي rs17173608 ژن كمرين با ديابت بارداري

The association study of rs17173608 single-nucleotide polymorphism in the chemerin gene with gestational diabetes

چكيده زمينه و هدف: ديابت بارداري به عنوان عدم تحمل گلوكز تعريف مي‌شود و براي اولين بار طي بارداري تشخيص داده مي‌شود. برخي مطالعات نقش كمرين را در روند ايجاد ديابت بارداري نشان مي‌دهند. در اين مطالعه، براي اولين بار همراهي چند شكلي rs17173608 ژن كمرين با احتمال ابتلا به ديابت بارداري در جامعه زنان شهر اراك بررسي گرديد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه موردي- شاهدي، 120 زن با ديابت بارداري و 150 زن باردار با تست تحمل گلوكز طبيعي انتخاب شدند. ديابت بارداري با تست تحمل خوراكي گلوكز و بر اساس معيار جديد كارگروه مطالعات بارداري انجمن بين المللي ديابت مورد تاييد قرار گرفت. نمونه DNA از خون تام حاوي ضد انعقاد EDTA استخراج گرديد. چند شكلي ژن كمرين با استفاده ازروش T-ARMS PCR تعيين شد. يافته‌ها: فراواني ژنوتيپ‌هاي GT ،TT و GG در rs17173608 به ترتيب در گروه ديابت بارداري 7/81، 5/17 و 8/0 درصد و در گروه كنترل 3/73، 3/25 و 3/1 درصد به دست آمد. فراواني ژنوتيپ‌ها بين گروه ديابت بارداري وكنترل اختلاف معني‌داري را نشان نداد. هم‌چنين، فراواني آللي درگروه ديابت بارداري (6/9 درصد G، 4/90 درصد T) تفاوت معني‌داري با گروه كنترل (14 درصد G، 96 درصد T ) نداشت. هم‌چنين ارتباطي بين فراواني ژنوتيپ‌ها و سطح قند خون ناشتا، قند يك ساعته وقند دوساعته و نمايه توده بدني مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر نشان مي‌دهد چند شكلي rs17173608 در ژن كمرين با احتمال بروز ديابت بارداري در جمعيت مورد مطالعه همراهي ندارد. واژگان كليدي: كمرين، ديابت بارداري، پلي مورفيسم تك نوكليوتيدي rs17173608

Abstract Background: Gestational diabetes mellitus (GDM) is defined as glucose intolerance with first dignosis during pregnancy. There is some evidence indicating that chemerin play a role in the development of GDM. In this study, for the first time, a possible association of rs17173608 polymorphism in the chemerin gene with the risk of GDM in Arak population was investigated. Materials and Methods: In this case-control study, 120 GDM and 150 pregnant women with normal glucose tolerance were selected. GDM was confirmed by oral glucose tolerance according to the new IADPSG criteria. Genomic DNA was extracted from EDTA treated whole blood .The polymorphism of chemerin gene was determined using tetra-amplification refractory mutation system-polymerase chain reaction (T-ARMS-PCR). Results: The genotype frequencies of TT, GT and GG at rs17173608 were respectively 81.7%, 17.5% and 0.8% in the GDM group and 73.3%, 25.3% and 1.3% in the control group. There were no statistical differences in genotype frequencies between case group and the control group. Also, allele frequencies in the GDM group (T,90.4% , G 9.6%), did not differ significantly from the control group ( T 96% ,G 14%). No association was found between genotype frequencies and FBS, 1h, 2 h and BMI. Conclusion: The present study show that the rs17173608 polymorphism in the chemerin gene is not associated with the development of glucose intolerance and GDM in the studied population. Keywords: Chemerin, Gestational diabetes, rs17173608 SNP