تغيير وابسته به زمان در محتوي گلوتامات و گاباي هيپوكامپي به دنبال تشنج ناشي از انفوزيون وريدي پنتيلين تترازول در موش صحرايي نر

Time dependent hippocampal glutamate and GABA change following Pentylenetetrazol induced convulsions in rat

چكيده زمينه و هدف: تشنج يك فعاليت الكتريكي نابجا و ناهماهنگ بين تحريك و مهار در مغز است. پنتيلن تترازول رايج ترين ماده تشنج زا است كه به شكل وسيعي براي ايجاد فعاليت صرعي در حيوانات آزمايشگاهي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اثر اين ماده تغيير تعادل گلوتامات و گابا در مغز است. اين تحقيق براي تعيين مدت ماندگاري اين تغيير در هيپوكامپ موش صحرايي صورت پذيرفته است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي تعداد 18 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار در سه گروه آزمايشي قرار گرفتند. غلظت 20، 25 و 30 ميلي‌گرم در ميلي‌ليتر پنتيلن تترازول به صورت وريدي جهت تغيين غلظت موثر تزريق شد. رفتار تشنجي به صورت تشنج تونيك كلونيك ثبت گرديد. سپس ميزان گلوتامات و گابا در هيپوكامپ به روش بيوشيميايي در دو زمان صفر و 20 دقيقه بعد از قرباني كردن حيوان بررسي گرديد. يافته‌ها: زمان نهفته در گروه غلظت 20 ميلي گرم افزايش و مدت تشنج تونيك- كلونيك كاهش و حجم دريافتي محلول پنتيلن تترازول افزايش يافت. از طرفي، زمان نهفته براي غلظت‌هاي 25 و 30 ميلي‌گرم بالاتر از غلظت 20 ميلي گرم گرديد و مدت تشنج تونيك كلونيك افزايش داشت، در حالي كه حجم محلول دريافتي كاهش يافت. ميزان مرگ و مير در گروه 30 ميلي‌گرم در ميلي‌ليتر تا حد 100 درصد افزايش داشت. ميزان گلوتامات هيپوكامپي در هر دو زمان صفر و 20 دقيقه كاهش يافت در حالي كه ميزان گابا فقط 20 دقيقه بعد كاهش يافت. نتيجه‌گيري: در غلظت مناسب 25 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر، نسبت گلوتامات به گابا با گذشت زمان افزايش بيشتري داشته است. بنابراين نتايج اين تحقيق پيشنهاد مي‌كند كه تغييرات گلوتامات و گابا احتمالا پايه تغييرات بعدي در بافت تشنجي مي‌باشد. واژگان كليدي: پنتيلن تترازول، تشنج، زمان، گلوتامات، گابا

Abstract Background: Seizure is an abnormal electrical activity probably due to an imbalance between excitation and inhibition in the brain. Pentylenetetrazol (PTZ) is a chemical convulsive agent abundantly used in laboratory animals. PTZ induces a change in glutamate and GABA in the brain which this study investigates the persistence of this change. Materials and Methods: In this experimental study, 18 male Wistar rats divided into 3 groups. Three i.v doses of PTZ; 20, 25 and 30 mg/ml were used to determine the effective PTZ dose. Convulsive behaviors were monitored as tonic clonic and myoclonic twitches. Hippocampal glutamate and GABA contents were measured using a biochemical method. Results: Dose of 20 was resulted in long latency to and short lasting TC convulsions with a high volume of injected PTZ solution. On the other hand, dose of 25 and 30 led to short latency and long lasting convulsions with low volume of injecting solution. However there was high rate of mortality (100%) in dose of 30 mg/ml. Hippocampal glutamate content was decreased in zero and 20 min groups while GABA content was decreased only in 20 min group. Conclusion: It is concluded that dose of 25 is the appropriate i.v dose to induce TC convulsions in rats which decreases glutamate and GABA while increases the ratio of glutamate to GABA. Therefore, alteration of glutamate and GABA may be the basis for subsequent seizure induced changes. Keywords: GABA, Glutamate, Pentylenetetrazol, Seizure, Time