سكرات مرگ و واكنش متفاوت انسان ها به ‏هنگام احتضار

Agony of Death and Different Reactions of Moribund People

سابقه و هدف: ماهيت و مفهوم مرگ، نيستي و زوال نيست بلكه انتقال است، آن هم انتقال از حيات دنيا به حيات اخروي و آن حقيقتي غيرقابل انكار است كه تك تك پديده-هاي موجود را فرا مي گيرد. در قرآن، مفهوم مرگ در الفاظ مختلف بيان شده‏ و تاكيد دارد كه وجود انسان بطور كامل دريافت مي شود و چيزي از او پراكنده و گم نخواهد شد. مرگ براي انسان به عنوان سرنوشتي حتمي و مقدر است كه كسي با اتكا به هيچ مقام و منسبي نمي تواند آن را از خود برهاند و از اين قضا مقدر الهي مصون بماند؛ اما نحوه ظهور و رويارويي براي همگان يكسان نيست و وضعيت انسان هاي مختلف در آستانه مرگ متفاوت است. هم چنين در آيات و روايات لحظه فراغ و جان كندن - كه به تعبير قرآن - سكرات نام دارد، سخت توصيف شده‏است. در اين مطالعه لحظه جدايي روح آدمي، مرگ و حالات آن بررسي شده است. مواد و روشها: در اين مطالعه مطالب با تكيه بر منابع ديني، قرآن، نهج البلاغه و بحارالانوار و با استفاده از واژه هاي كليدي انسان، مرگ، سكرات و واكنش متفاوت انسانها به هنگام احتضار بررسي شده است. يافته ها: اكثر انسان ها همواره از مرگ به عنوان سرنوشتي با نتيجه نامعلومي ياد مي كنند و چون سرگرم زندگي دنيايي هستند گمان مي كنند مرگ نابودي است و زندگي بعد از آن هرگز معنايي ندارد و از ياد مرگ مي ترسند و از نشانه هاي آن فرار مي كنند. مرگ انسان به تعبير قرآن، به يقين، فرا مي رسد و اين حقيقتي قطعي و غيرقابل انكار براي هر موجود زنده است؛ اما اكثر مردم از آن مي ترسند و علت آن مي تواند ريشه هاي مختلفي داشته باشد. نتيجه گيري: مفهوم مرگ براي هر انساني متناسب با زندگي وي است؛ يعني تصور افراد از زندگي و برداشت آن ها از مرگ نقش مهمي دارد و لحظه مرگ براي هر گروه از انسان-ها متفاوت است؛ يعني (به طور نسبي) حالت جان دادن هر فرد، بنابر عملكرد او و تطبيق آن با اعتقادات و نياتش در دنيا صورت مي گيرد. نقش ميزان دلبستگي به جسم، خانواده، مايملك و به‏طوركلي دنيا نيز غير قابل انكار است.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: The nature and concept of death are not inexistence but transfer. Death is a transfer from the living world to the Hereafter and is an undeniable fact that encompasses every existing phenomenon. Qurʹan mentions the death in different terms and emphasizes that the body and sprite of human beings are fully taken and nothing of them is scattered and lost. The manʹs death is determinate and imminent fate that nobody can escape from it with relying upon any position. However, the appearance of death and facing to it is not the same for all humans and the conditions of different people are various in moribund time. Death moment – death agony in Qurʹan- is hardly described in verses and traditions. The aim of this study was to investigate the moment of soul separation of human, death and its states. METHODS: Agony of death and different reactions of moribund people were investigated in this study based on religious sources, Qurʹan, Bharalanvar, Nahjolbalaghe and using keywords. FINDINGS: Most people always remember the death as uncertain fate, think death equals destruction and the life after death is meaningless, fear the remembrance of death and escape from it because the life amuses them. Certainly, Qurʹan declares the death will come and this is a certain and undeniable fact for every living being but most people are scared of it and it can have multiple causes. CONCLUSION: The concept of death for everyone is according to his life. It means that the perception of life and death plays an important role and the death time is different for each group of people. (Relatively) losing any personʹs life is based on his performance and accords with his beliefs and intents. The role of inclinations to the body, family, property and world is undeniable.