عشق پژوهشي؛ از خدا تا انسان

Study of Love: From God to Man

محور اصلي اين نوشتار، تحليل روشمند موضوع عشق با نظري بر آموزه‌هاي كتاب مثنوي معنوي مولانا است. نويسنده مقاله بر اساس يك ساختار منطقي و الگوي نظري خاص درباره «عشق»، به جست‌وجوي اين مفهوم در رابطه انسان و خدا مي‌پردازد. در اين جست‌وجو نويسنده، به برخي منابع و پايه‌هاي اين آموزه‌ها در قرآن و سنت نيز نظر داشته است. بدين ترتيب براي بررسي و تحليل معنا و مفهوم عشق در آموزه‌هاي ديني و عرفان الهي، بايستي در يك تحقيق جامع از «خدا پژوهي» به سمت «انسان پژوهي» حركت كرد تا در نهايت بتوانيم به «عشق پژوهي» بُنياديني دست يابيم. نوشتار كنوني بر اساس همين الگوي كلّي شكل گرفته است و مساله را از زاويه اين سه نگاه پي مي‌گيرد.