ارزيابي و خصوصيات ژنتيكي شتر دوكوهانه ايران با استفاده از آغازگرهاي ريزماهواره شترسانان دنياي جديد

Assessment and Genetic Characterization of Iranian Two-Humped Camel Using New World Camelidae Microsatellite Primers

شتر يكي از منابع مهم تامين شير، گوشت، الياف، وسيله تفريح و سرگرمي و به عنوان سرمايه در بعضي از نقاط كشور است. در اين تحقيق ساختار ژنتيكي شترهاي دوكوهانه ايران مستند شده و همچنين تنوع ژنتيكي اين جمعيت ارزيابي مي شود. با استفاده از 85 نفر شتر، 9 جفت نشانگر ريزماهواره CVRL07، CVRL01، CVRL05، CMS9، CMS15، VOLP10، LCA66، YWLL38 و YWLL59 براي ارزيابي چندشكلي در اين جمعيت آناليز شدند. DNA ژنومي شترها با روش نمكي بهينه يافته استخراج شد و تكثير جايگاه هاي ريزماهواره DNA از طريق واكنش زنجيره اي پليمراز (PCR) با موفقيت انجام شد و فرآورده هاي حاصل روي ژل پلي آكريل-آميد 8% غيرواسرشته ساز الكتروفورز شدند. در مجموع 31 آلل مشاهده شد و تمامي جايگاه ها به غير از CMS15 چندشكلي نشان دادند. همچنين نسبت چندشكلي (P) جايگاه هاي ريزماهواره تحقيق حاضر در جمعيت شتر دوكوهانه ايراني، 89/88 % محاسبه و ميانگين تعداد آلل ها و محتواي اطلاعات چندشكلي (PIC) به ترتيب 4444/3 و 4726/0 به دست آمد. تمامي جايگاه ها از تعادل هاردي- واينبرگ انحراف نشان دادند (P < 0.005). ميانگين هتروزيگوسيتي موردانتظار بدون احتساب جايگاه تك شكل 5242/0 و در محدوده ي 3869/0 تا 7665/0 محاسبه شد. براساس نتايج شاخص ثبات جمعيت حاضر از افت هتروزيگوتي (همخوني) برخوردار است كه بيانگر اهميت رسيدگي به برنامه هاي حفاظتي در جمعيت شتر دوكوهــانه ايران است. درخت فيلوژني اين جمعيت كه براســاس روش جفت گروهي غيروزني از طريق ميانگين حسابي (UPGMA) نشان داد كه ارتباطات بين زيرگروه ها آن چنان زياد است كه نشانگر روابط خويشاوندي بسيار نزديك بين شترهاي دوكوهانه ايراني است. از طرف ديگر تعداد نمونه هاي بسيار كمي پيدا مي-شوند كه به صورت جداگانه و بدون روابط خويشاوندي با ساير گروه ها وجود دادرند كه مي توان اين افراد را شناسايي كرد و براي تلاقي-گري با گروه هاي همخون استفاده نمود تا از اثرات همخوني در جمعيت موجود كاسته شود. نتايج نشان داد كه نشانگرهاي ريزماهواره مورد استفاده در شترهاي دنياي جديد در شترهاي دوكوهانه ايران قابل تكثير بوده و اين جمعيت هنوز از تنوع ژنتيكي قابل قبولي برخــوردار است و مي توان با برنامه هاي صحيح مديرتي و اصلاح نژادي از انقراض اين ذخيره ژنتيكي با ارزش در كشور جلوگيري كرد.

In Iran camels are providers of milk, meat, fibers, sports and capital. This work was carried out to document the structure and assess the genetic diversity within Iranian two-humped camels (Camelus bactrianus). Using of 85 reproductive individuals belonging to four sampling locations of bactrian camels in Ardabil province, Nine microsatellite markers (CVRL07, CVRL01, CVRL05, CMS9, CMS15, VOLP10, LCA66, YWLL38 and YWLL59) were analyzed to assess polymorphism in this population. DNA extraction was conducted with optimized and modified salting-out method. The polymerase chain reactions (PCR) for 85 individuals were successfully done with all primers and then amplification products were resolved on 8% SDS PAGE and stained with silver nitrate. Eight of these markers were polymorphic, producing a total of 31 alleles. Significant deviations from Hardy-Weinberg equilibrium (HWE) occurred for all loci (P < 0.005). Polymorphism ratio (P) for nine microsatellite primers in this study calculated 88.89%. Average allelic and polymorphism information content (PIC) for all loci estimated 3.4444 and 0.4726, respectively. The average expected heterozygosity excluding monomorph locus calculated 0.5242 and ranged 0.3869 to 0.7665. A phylogenetic analysis showed that Iranian bactrian camels can be divided into two main groups including many subgroups with some remote individuals. Hence the Iranian two-humped camels population have acceptable genetic diversity yet and can preserve of this valuable genetic resources from extinct with a proper management and breeding programs in Iran.