عنوان مقاله :
مدلسازي ضخامت محدوده پايداري هيدرات گازي و تخمين اوليه حجم گاز در رسوبات درياي عمان
عنوان فرعي :
Modeling the Thickness of the Gas Hydrate Stability Zone and a Preliminary Estimation of Gas Hydrate Resource in the Oman Sea
پديد آورندگان :
افاضلي، عرفان نويسنده دانشكده مهندسي نفت، واحد علوم وتحقيقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران، ايران Afazeli, , گرامي، شهاب نويسنده شركت ملي نفت ايران , , كشاورز فرجخواه، ناصر نويسنده پژوهشكده علوم زمين، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ايران Keshavarz Faraj khah, Naser , بدخشان، سيد امير نويسنده دانشكده مهندسي شيمي و نفت، دانشگاه صنعتي شريف، تهران، ايران Badakhshan, Amir
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 79
كليدواژه :
درياي عمان , محدوده پايداري هيدرات گازي , منبع انرژي , نشانگرهاي لرزهاي , هيدرات گازي
چكيده فارسي :
شواهد مطالعات لرزهاي در درياي عمان با استفاده از نشانگر شبيهساز بستر دريا و نشانگرهاي لرزهاي لكه مسطح و لكه روشن نشان ميدهد كه هيدرات گازي در رسوباتي كه عمق آنها بيشتر از m 1150 باشد و در محدودهاي بالغ بر km2 27000 مشاهده شده است. در اين مقاله با مدلسازي ضخامت محدوده پايداري هيدرات گازي و در نظر گرفتن خصوصيات ميانگين زمينشناسي، تخمين مناسبي از حجم هيدرات گازي ارايه ميگردد. براي اين منظور مدل ميلكو و ساسن مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به عدم قطعيت در تركيب گاز، با در نظر گرفتن سه نوع تركيب متفاوت گازي، حداقل عمق آب كه هيدرات گازي ميتواند در درياي عمان پايدار باشد، بين 430 تا m 872 متغير ميباشد. همچنين ضخامت متوسط محدوده پايداري هيدرات گازي 217 تا m 446 زيربستر دريا محاسبه گرديد. بر اين اساس حجم گاز هيدراته در درياي عمان در محدوده 11 تا 21 تريليون متر مكعب در شرايط استاندارد دما و فشار پيشبيني ميشود كه با مقدار گاز ميدان عظيم پارس جنوبي قابل مقايسه ميباشد. بنابراين، وجود اين منبع انرژي در درياي عمان ضرورت انجام مطالعات ويژه جهت توليد و ارزيابي اقتصادي را بيش از پيش مورد تاكيد قرار ميدهد.
چكيده لاتين :
According to a recent seismic survey in the Oman Sea, hydrate bearing layers were detected through observation of significant bottom simulating reflector, flat spot, and bright spot attributes in the area of 27,000 km2. This paper estimates the minimum water depth required for gas hydrate formation in the Oman Sea. Also, the thickness of the gas hydrate stability zone (GHSZ) is modeled on the basis of the Oman Sea basin properties. This leads to the first estimation of the volume of hydrate-bound gas sequestered in the Oman Sea. Using Milkov and Sassen’s model, the thickness of the GHSZ is calculated. Considering three different gas compositions, the minimum water depth stability calculations suggest that gas hydrate may crystallize as shallow as ~430 m to a water depth of ~872 m and the average thickness of the GHSZ was estimated to be ~217– 446 m in the Oman Sea. The estimated volume of hydrate-bound gas is 11–21×1012 m3 at standard temperature and pressure (STP) depending on the source gas composition, which is comparable to initial gas in place of South Pars gas field. Therefore, gas hydrate accumulation in the Oman Sea and free gas beneath could be a future energy source from which natural gas could be recovered profitably in the near future.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 79 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان