روايي و پايايي ابزار سنجش نگرش و خوداظهاري عملكرد نسبت به طبابت مبتني بر شواهد (EBM)

Validity and Reliability of the Attitudes towards and Self-Reported Ability in Evidence-Based Medicine Questionnaire

مقدمه: پزشكي مبتني بر شواهد استفاده درست از بهترين شواهد موجود در تصميم‌گيري درباره مراقبت از هر بيمار و تلفيق تجارب باليني فردي با بهترين شواهد باليني در دسترس و به دست آمده از پژوهش‌هاي نظام‌مند است. هدف از پژوهش حاضر بررسي روايي و پايايي ابزار سنجش نگرش و خوداظهاري عملكرد نسبت به "طبابت مبتني بر شواهد"در پزشكان عمومي مراكز بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران بود. روش‌ها: دراين مطالعه توصيفي با روش نمونه‌گيري در دسترس، كل پزشكان عمومي مراكز بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران درسال 1392(80 نفر) وارد مطالعه شدند. پس از ترجمه پرسشنامه سنجش نگرش و خوداظهاري عملكرد نسبت به "طبابت مبتني بر شواهد بوام (Baum) به زبان فارسي و تاييد ترجمه، پرسشنامه بين پزشكان توزيع شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از آزمون‌هاي آماري همبستگي پيرسون، آلفاي كرونباخ و تحليل عاملي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: پايايي از بعد همساني دروني براي كل سوالات بالاتر از 7/0 بود. شاخص روايي محتوايي (CVI)789/0 و نسبت روايي محتوايي 7/0 (CVR) به دست آمد. در بررسي روايي سازه، 97/71درصد از واريانس با دو عامل نگرش و عملكرد تبيين گرديد. ضريب آلفاي كرونباخ در حيطه نگرشي 396/0 و در حيطه خود اظهاري مهارتي 934/0 بود و ضريب آلفاي كرونباخ كل 784/0 بود. بيش‌تر پزشكان استفاده روزمره از EBM را مفيد مي‌دانستند. در خود اظهاري عملكردي نيز بالاترين مهارت مربوط به طراحي سوال براي يك وضعيت باليني و كم‌ترين مهارت مربوط به جستجو و يافتن يك مقاله در كم‌تر از 5 دقيقه بود. نتيجه‌گيري: نسخه فارسي پرسشنامه سنجش نگرش و خوداظهاري عملكرد نسبت به EBM داراي روايي و پايايي لازم مي‌باشد.

Introduction: Evidence-Based Medicine is the proper application of the best available evidence in making health care decisions for each patient and merging personal clinical experiences with the best available clinical evidence resulted from systematic research. This study aimed to investigate the validity and reliability of the attitudes towards and self-reported ability in evidence based medicine questionnaire among general practitioners (GPs) in health care centers of Iran University of Medical Sciences. Methods: This descriptive study was performed on all general practitioners in health care centers of Iran University of Medical Sciences (n=80) who were selected through convenient sampling in 2014. Baum’s questionnaire of attitudes towards and self-reported ability in evidence based medicine was translated into Persian and after verification of the translation; the questionnaire was distributed among general practitioners. The collected data were analyzed using Pearson’s correlation coefficients, Cronbachʹs alpha and factor analysis. Results: The reliability in terms of internal consistency was higher than 0.7 for all questions. Content Validity Index (CVI) and Content Validity ratio (CVR) were 0.789 and 0.7 respectively. For the construct validity, 71.79 percent of the variance was explained by two factors of attitudes and practices. Cronbachʹs alpha coefficient was 0.396 for attitudes and 0.934 for self-reported ability; it was 0.784 for the whole instrument. Most of the GPs considered everyday use of EBM useful. Confirmatory factor analysis showed that the highest score was related to design of questions for a given clinical situation and the lowest score was related to search and find an article in less than 5 minutes. Conclusion: The Persian version of attitudes towards and self-reported ability questionnaire is reliable and valid.