عنوان مقاله :
مقايسه پاسخ شاخصهاي عملكرد ريوي به فعاليت هوازي و بيهوازي در هواي آلوده
عنوان فرعي :
The comparison of the responses of lung function indices to aerobic and anaerobic exercises in polluted air
پديد آورندگان :
شوندي، نادر نويسنده Shavandi, N , صارمي، عباس نويسنده گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشكده علوم انساني، دانشگاه اراك Saromi, A , معيني، لطيف نويسنده استاديار، فوق تخصص ريه، گروه داخلي، دانشگاه علوم پزشكي اراك، اراك، ايران Moeeni, latif , پرستش، محمد نويسنده كارشناس ارشد فيزيولوژي ورزشي، دانشگاه اراك، اراك، ايران Parastesh, mohammad , قرباني، اكبر نويسنده Qorbani, Akbar , حيدرپور، رحمتالله نويسنده كارشناس ارشد آسيب شناسي ورزشي، دانشگاه اراك، اراك، ايران Heidarpoor, rahmatollah
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1389 شماره 51
كليدواژه :
air pollution , Anaerobic exercise , عملكرد ريوي , lung function , Aerobic Exercise , فعاليت بيهوازي , فعاليت هوازي , هواي آلوده
چكيده فارسي :
چكيده
زمينه و هدف: هدف تحقيق حاضر تعيين پاسخ شاخصهاي عملكرد ريوي به فعاليت هوازي و بيهوازي در هواي آلوده بود.
مواد و روش‌ها: در اين تحقيق نيمه تجربي 20 مرد سالم به صورت تصادفي به دو گروه مساوي فعاليت و كنترل تقسيم شدند. در گروه فعاليت ابتدا يك جلسه فعاليت هوازي و پس از سه هفته استراحت، يك جلسه فعاليت بيهوازي در هواي آلوده روي دوچرخه كارسنج انجام شد. گروه كنترل همين جلسات فعاليتي را در شرايط هواي سالم انجام دادند. آزمون عملكرد ريوي قبل، بلافاصله (پس آزمون اول) و 24 ساعت بعد (پس آزمون دوم) از اجراي هر فعاليت به عمل آمد.
يافته‌ها: فعاليت هوازي در هواي آلوده باعث كاهش معنيدار شاخصهاي ظرفيت حياتي اجباري (FVC)، حجم بازدم فعال در ثانيه اول (FEV1) و جريان بازدمي حداكثر بين 25 تا 75 درصد ظرفيت حياتي ( FEF 25 تا 75 درصد) در پس آزمون اول و دوم گرديد. متعاقب فعاليت بيهوازي در هواي آلوده FVC و FEF 25 تا 75 درصد در پس آزمون اول و دوم و FEV1 در پس آزمون اول كاهش معنيداري يافت. متعاقب فعاليت هوازي شاخصهاي FEV1 و FEF 25 تا 75 درصد در پس آزمون اول و دوم و FEV1/FVC در پس آزمون دوم بيشتر دچار افت شدند.
نتيجه گيري: در حالي كه انجام فعاليت بدني هوازي در هواي آلوده باعث كاهش شاخصهاي عملكرد ريوي از جمله (FVC، FEV1 و FEF 25 تا 75 درصد در پس آزمون اول و دوم ميشود، اما به نظر ميرسد فعاليت بيهوازي در هواي آلوده باعث كاهش كمتري در شاخصهايFEF 25 تا 75 درصد و FEV1 در پس آزمون اول و دوم و FEV1/FVC در پس آزمون دوم ميگردد.
واژگان كليدي: فعاليت هوازي، هواي آلوده، فعاليت بيهوازي، عملكرد ريوي
چكيده لاتين :
Abstract
Background: The aim of the present study was to determine the response of lung function indices to aerobic and anaerobic exercises in polluted air.
Materials and Methods: In this quasi-experimental study, 20 healthy men were randomly divided into two equal groups; experiment and control. The experiment group initially had one session of aerobic exercise and after a three-week break, received one session of anaerobic exercise on ergometer bicycle in polluted air. The control group did the same kind of exercise in healthy clean air. Lung function tests were run before, right after (the first post-test), and 24 hours after the exercises (the second post-test).
Results: Aerobic exercise in unhealthy polluted air resulted in the significant reduction of FEV1, FVC, and FEF25-75% indices in the first and second post-tests. Following anaerobic exercises in polluted air, a significant decrease was observed in FVC and FEF25-75% indices in both the first and second post-tests. FEV1 and FEF25-75% indices in the first and second post-tests, and FEV1 and FVC indexes in the second post-tests underwent a remarkably greater reduction following aerobic exercise.
Conclusion: While aerobic physical exercise in polluted air caused a reduction in the lung function indices (FEV1, FVC and FEF25-75%) in the first and second post-tests, it seemed that anaerobic exercises in polluted air induced a significantly smaller reduction in FEV1 and FEF25-75% in the first and second post tests, and FEV1/FVC in the second post test.
Keywords: Aerobic exercise, Air pollution, Anaerobic exercise, Lung function
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 51 سال 1389
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
