بررسي ارتباط بين سطح سرمي منيزيم و پروتيين واكنشي C در مبتلايان به سندرم حاد كرونر

Evaluation of Correlation between Serum Concentration of Magnesium and C-Reactive Protein in Patients with Acute Coronary Syndrome

سابقه و هدف: التهاب نقش مهمي در شروع و پيشرفت بيماري هاي قلبي - عروقي دارد. بر اساس شواهد باليني و تجربيات حيواني انجام شده احتمال دارد منيزيوم در پديده التهاب دخالت داشته باشد. هدف از اين مطالعه به منظور بررسي ارتباط بين سطح سرمي منيزيوم و پروتيين واكنشي C در بيماران مبتلا به بيماري شريان كرونر بستري در بخش مراقبت هاي ويژه قلب انجام شد. مواد و روشها: اين مطالعه مقطعي بر روي 100 بيمار (45 مرد و 55 زن) مبتلا به بيماري شريان كرونر بستري در بخش مراقبت ويژه قلبي بيمارستان آيت الله روحاني شهرستان بابل، انجام شد. ابتدا اطلاعات دموگرافيكي افراد توسط تكميل پرسشنامه ثبت گرديد، سپس سطح سرمي منيزيم، پروتيين واكنشي C، LDL، HDL، تري گليسريد و كلسترول تام در اولين روز بستري با روش اسپكتروفتومتري اندازه گيري گرديد. يافته ها: براساس نتايج بدست آمده ميانگين سطح سرمي منيزيم در مردان(mg/dl 05/0±2) به صورت معني داري كمتر از زنان (mg/dl 04/0±14/2) بود (05/0p < ). بعد از همسان سازي نمونه ها از نظر سن، BMI و فاكتورهاي خطر مشخص شد سطح سرمي منيزيم در گروه بيماران مبتلا به انفاركتوس ميوكارد (AMI)(mg/dl 04/0±9/1) به صورت معني داري پايين تر از بيماران مبتلا به آنژين صدري(UA)(mg/dl 04/0±2/2) است (001/0 > p). هم چنين بين سطح سرمي منيزيم و CRP همبستگي منفي ديده شد. طوريكه با افزايش مقدار سرمي منيزيوم مقدار CRP كاهش يافت (01/0 > p و 703/0- =r). هم چنين بين سطح سرمي منيزيم و مقدار CRP و مدت زمان بستري شدن بيماران نيز ارتباط معني داري ديده شد (به ترتيب 55/0- =r، 01/0=p و 5/0=r، 01/0=p). نتيجه گيري: به نظر مي رسد با افزايش سطح سرمي منيزيوم شدت التهاب و طول دوره بستري در بيماران مبتلا به بيماري شريان كرونر كاهش مي يابد. از اين رو احتمال دارد اندازه گيري و تصحيح سطح سرمي منيزيوم در بهبود شرايط باليني اين افراد دخالت داشته باشد.

ABSTRACT BACKGROUND AND OBJECTIVE: Inflammation plays an important role in the initiation and progression of cardiovascular disease. Based on clinical evidence and animal experiments have been preformed, magnesium may be involved in inflammatory processes. The objective of this study was to determine whether serum magnesium (Mg) level is associated with C-reactive protein (CRP) in patients with coronary artery disease (CAD) hospitalized in CCU. METHODS: This cross sectional study was performed on 100 patients (45 males and 55 females) with coronary artery disease who were admitted in CCU ward in Ayatollah Roohani hospital, Babol, Iran. Demographic data were recorded by completing a questionnaire. Serum magnesium, CRP, LDL-C, HDL-C, TC and TG and CRP within first day of admission was measured with a spectrophotometer. FINDINGS: According to the obtained results the mean of serum level magnesium in males (2±0.05 mg/dl) was less than females (2.14±0.04 mg/dl) (p < 0.05). After making matched for age, BMI and risk factors were determined serum magnesium levels in patients with myocardial infarction (AMI) (1.9±0.04 mg/dl) significantly was lower than patients with angina (UA) (2.2±0.04 mg/kg) (p < 0.001). Also, inverse correlation was found between serum magnesium and CRP so that CRP values decreased as increasing the amount of serum magnesium (r=-0.703, p < 0.01) and significantly correlation between serum level magnesium and CRP with duration of hospitalization was observed (r = -0.55, p=0.01 and r = 0.5, p=0.01, respectively). CONCLUSION: It seems that with increasing serum level of magnesium, severity of inflammation and duration of hospitalization in patients with coronary artery disease was reduced. Probably, measurement and correction of magnesium concentration is involved in improving their clinical conditions. KEY WORDS: Acute coronary syndrome, Inflammation, C-reactive protein, Magnesium.