بررسي رابطه خودكار آمدي و ذهن آگاهي با نشخوار فكري دربين دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد شاهرود

The relationship between self-efficacy and mind fullness with rumination among students of Islamic Azad University, Shahrood Branch

سابقه و هدف: خودكارآمدي به عنوان باور به توانمندي خود و ذهن آگاهي به عنوان حضور ذهن وبودن در اكنون به صورت هدفمند و خالي از قضاوت نقش مهمي برافسردگي و البته نشخوارفكري افراد دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه خودكارآمدي و ذهن آگاهي با نشخوارفكري است. روش بررسي: در اين پژوهش توصيفي، 380 دانشجوي دانشگاه آزاد اسلامي شاهرود به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه خودكارآمدي شرر (1982)، سياهه نشخوار فكري (1386) و مهارت‌هاي ذهن آگاهي كنتاكي (2004) بود. داده ها پس از جمع آوري با استفاده از نرم افزار SPSS وآزمون ضريب همبستگي پيرسون وآزمون t دوگروه مستقل و رگرسيون خطي براي پيش بيني تحليل شدند. يافته ها: بين خودكارآمدي ونشخوار فكري و همچنين بين ذهن آگاهي و نشخوار فكري رابطه معني دار منفي وجود داشت، يعني با افزايش خودكارآمدي به ميزان 23/0 و با افزايش ذهن آگاهي به ميزان 21/0 از نشخوار فكري كاسته مي شد؛ ولي بين خودكارآمدي و ذهن آگاهي به ميزان 56/0 رابطه معني دار مثبت وجود داشت، يعني با افزايش يكي ديگري نيز افزايش مي يافت. بين خودكارآمدي زنان و مردان دانشجو تفاوت معني دار وجود داشت، ولي بين ذهن آگاهي و نشخوارفكري آنان تفاوت معني دار وجود نداشت. تحت تاثير خودكارآمدي نيز متغير ذهن آگاهي از رگرسيون خارج شد. در ضمن، خودكارآمدي تاثير معكوسي بر نشخوار فكري داشت و تقريبا 08/0 از واريانس نشخوار فكري را تبيين مي‌كرد. نتيجه گيري: با افزايش خودكارآمدي و ذهن آگاهي از طريق زندگي هدفمند و درك اكنون بدون قضاوت و باور من مي توانم، از نشخوار فكري كه ريشه بسياري از مسايل و مشكلات روانشناختي از جمله افسردگي و احساس ناتواني است پيشگيري مي شود

Background: Self-efficacy, as the belief in your power and abilities, and Mindfulness under the title presence of mind and being in present and moment now in the purposefully shape and empty of judgment have important role in depression and of course in rumination of thoughts. Materials and methods: In this descriptive study, 380 students of Islamic Azad University, Shahrood Branch, in the accessible sampling way were selected. Tools of gathering data were Sherer’s self-efficacy Questionnaires (1982), log rumination of thoughts (2007) and Kentucky’s mindfulness skills (2004). Data were used to predict by pearson’s correlation test, T test two independent groups and liner regression using SPSS software. Results: Between self-efficacy and rumination of thoughts and also between mindfulness and rumination of thoughts was a significant negative relationship, so with increasing self-efficacy to 0.23 and with increasing mindfulness, the rate of rumination of thoughts to the 0.21 is being reduced. But, between self-efficacy and mindfulness to the rate of 0.56, there was a significant positive relationship; it means that with increasing one, another one will be increased. There was a significant difference between the awareness of mind of male and female students. But, there was not significant difference between their mindfulness and their rumination of thoughts. Under the effect of self-efficacy too, the variety of mindfulness was excluded from the regression of rumination of thoughts and explain almost 0.08 of variance. Conclusion: With the increased self-efficacy and mindfulness through purposeful life and perception of moment now without judgment and belief of “I believe” rumination of thoughts that is the root cause of psychological problems, such as depression and feeling of disability, can be prevented.