ارزيابي بلندمدت اثر تركيبي سياست‌هاي مديريت تقاضاي حمل‌ونقل با استفاده از مدل پويايي سيستم (مطالعه موردي: كلان شهر مشهد)

Long term evaluation of transportation demand management policy pairs using a system dynamics model (Case Study: Mashhad Megapolis)

گسترش معضلات حمل ونقلي و هزينه هاي هنگفت اقتصادي-اجتماعي آن، استفاده از رويكرد مديريت تقاضاي حمل‌ونقل را با هدف استفاده كارآتر از منابع حمل-ونقلي جامعه به‌دنبال داشته است. از آنجاكه به دلايلي چون فقدان فناوري و هزينه زياد بهنگام‌سازي آن، هزينه زياد تغيير عادات حمل‌ونقلي شهروندان و ملاحظات سياسي، به‌طور معمول سياست‌هاي مديريتي حمل‌ونقل در بازه‌هاي بلندمدتي پابرجا مي‌مانند، لزوم اتخاذ سياست‌هاي كارآتر براساس مدل‌هاي دقيق به چشم مي‌خورد. در اين مقاله بررسي اثر بلندمدت سياست هاي مديريتي حمل و نقل بر جامعه و محيط زيست به صورت تركيبات دوتايي سياست ها مورد توجه قرار گرفته است. جهت بررسي اثر سياست هاي تركيبي بر وضعيت حمل ونقل و بررسي روند اثرات متقابل متغيرهاي مختلف در طول زمان، از مدل پويايي سيستم حمل ونقل در كلان-شهر مشهد استفاده شده است. در اين مطالعه سه سياست افزايش بهاي سوخت اتومبيل شخصي،‏‎‎ قيمت گذاري ساعتي پاركينگ و قيمت گذاري ورود ‏به محدوده طرح ترافيك، هر كدام در قالب چهار سطح مختلف مورد بررسي قرارگرفته است. جهت ارزيابي اثر سياست‌هاي مورد مطالعه، شاخص هزينه‌هاي تحميل شده به جامعه و محيط زيست طي دوره 20 ساله ارايه و محاسبه شده است. نتايج حاصل از ارزيابي ها نشان مي دهد كه تركيب سياست قيمت گذاري پاركينگ و ديگر سياست-ها، اثر قابل توجهي در كاهش هزينه هاي تحميل شده بر جامعه دارد.

Nowadays, there are many social and economic costs for transportation related problems. All these have led to improvements in transportation demand management (TDM) approach by transportation ‎policy makers. ‎TDM is a general term focused on more efficient use of transportation resources of societies. According to political considerations and due to high social cost of citizens’ habits change, as well as the cost of upgrading a designed technology to a newer one, TDM policies are often remain persistent for long periods in cities. To reflect the effect of such a TDM policy on transportation pattern of a city, adopted models must be able to estimate their long term effect on the city. This paper is focused on long term effect of simultaneous policy pairs on society and environment through a 20-year imposed cost index. To capture the interaction effect of two policies as well as their long term effect, a system dynamics model is adopted for the city of Mashhad. Three TDM policies consisting of increase in fuel cost, increase in parking cost and cordon pricing are considered, each of which designed in four different levels. Results show that policy pairs including increase in parking cost are more significant towards reducing the 20-year imposed cost index.