ارزيابي كيفيت زندگي در افراد مبتلابه ديابت نوع دو

Evaluation of Quality of Life among Diabetic Patients (Type II) Referring to Tehran Imam Khomeini Hospital in the Summer of 2012

مقدمه: ديابت يك بيماري مزمن بوده و يكي از موارد بسيار مهم در امر مراقبت از بيماران مزمن، بررسي كيفيت زندگي بيماران است. مطالعه حاضر با هدف تعيين كيفيت زندگي بيماران ديابت نوع دو و ارتباط آن با برخي از متغيرهاي دموگرافيك انجام شده است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي 80 بيمار مراجعه‌كننده به بيمارستان امام خميني (ره) شهر تهران با تشخيص بيماري ديابت نوع دو شركت داشتند. نمونه‌گيري به‌روش مستمر انجام و داده‌ها با استفاده از فرم اطلاعات فردي و پرسشنامه كيفيت زندگي، كيفيت زندگي بيماران ديابتي، جمع‌آوري شد. تجزيه‌و‌تحليل اطلاعات به كمك آزمون‌هاي آماري تي مستقل و آناليز واريانس يك‌طرفه انجام شده است. نتايج: كمترين ميانگين نمرات كيفيت زندگي مربوط‌به بعد بيماري و بيشترين ميانگين مربوط‌به بعد اجتماعي بود. ارتباط معناداري بين وجود عوارض چشمي (02/0P=) و مدت زمان ابتلا به بيماري (001/0 > P) با كيفيت زندگي در حيطه جسمي وجود داشت. ارتباط درآمد افراد با كيفيت زندگي مربوط‌به بخش رواني (02/0P=)، اقتصادي (001/0 > P) و نمره كلي (02/0P=) معنادار بود. همچنين ارتباط آماري معناداري بين وجود عوارض پاي ديابتيك با نمره كلي كيفيت زندگي مشاهده شد (04/0P=). نتيجه‌گيري: باتوجه به ارتباط بين كيفيت زندگي و برخي متغيرهاي دموگرافيك استفاده از رويكردهاي مناسب مراقبتي ارتقا كيفيت زندگي ازجمله اجراي برنامه‌هاي آموزشي براي بيماران مبتلابه بيماري ديابت توصيه مي‌شود.

Introduction: Diabetes is a chronic disease, and one of the most important issues in the care of chronic patients is to evaluate their quality of life (QOL). This study aimed to determine the quality of life in patients with type II diabetes and its relationship with some demographic variables. Methods: In this cross-sectional descriptive design, 80 diabetic patients admitted to Imam Khomeini Hospital in Tehran city were selected by constant sampling. Data collection tools included demographic information form and diabetic patients’ QOL questionnaire. Data was analyzed using performing ANOVA and independent t- test. Results: The lowest mean score of QOL was related to disease dimension and the highest mean score was related to the social dimension. There was a significant relation between ocular complications (P=0.02) and the disease duration (P < 0.001) and physical aspects of quality of life. There was a significant relationship between individualsʹ income with quality of life in terms of mental health (P=0.02, economical (P < 0.001) conditions, and the total quality of life score (P=0.02) was significant. In addition, there was a significant relationship was obtained between diabetic foot complications and total QOL score (P=0.04). Conclusion: Regarding the relationship between QOL and some demographic variables, using appropriate caring approaches such as executing educational programs for diabetic patients is recommended.