تاثير احتياط مديريتي بر عملكرد عملياتي و محافظه‎كاري حسابداري

The Impact of Managerial Caution on Operating Performance and Accounting Conservatism

هدف اين پژوهش، بررسي تاثير احتياط مديريتي بر عملكرد عملياتي و محافظه كاري حسابداري است. در ميان معيارهاي ارزيابي عملكرد عملياتي، از سه معيار بازده دارايي‎ها، بازده حقوق صاحبان سهام و حاشيه سود عملياتي استفاده شده است و محافظه كاري حسابداري، به‎كمك مدل باسو (1997) اندازه‎گيري شده است. داده هاي به‎كار گرفته‎شده، شامل نمونه‎اي مركب از 110 شركت پذيرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران، طي سال-هاي 1382تا 1391 است. براي تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيه‎ها از الگوي رگرسيون چندمتغيره بر مبناي داده هاي تركيبي استفاده شده است. نتايج حاصل از آزمون فرضيه هاي پژوهش نشان مي دهد كه احتياط مديريتي داراي تاثير مثبت بر بازده دارايي‎ها و حاشيه سود عملياتي است و وجود احتياط مديريتي موجب كاهش محافظه كاري حسابداري مي شود. نتايج پژوهش همچنين حاكي از آن است كه بين احتياط مديريتي و بازده حقوق صاحبان سهام، رابطه معناداري وجود ندارد.

The aim of this research is investigate impact of the managerial caution on the operational performance and accounting conservatism. To evaluate operational performance, three criteria are used: Return on Assets (ROA), Return on Equity (ROE), and Operating Profit Margin (OPM). Also, in order to measure accounting conservatism, Basuʹs model (1997) has been used. The data used include a sample consists of 110 listed companies in Tehran Stock Exchange (TSE) during the years 2003 to 2012. For data analysis and hypothesis testing, multivariate regression model and the model of pooled data is used. The results of estimating research models suggest that managerial caution has a positive effect on ROA and OPM, and negative effect on accounting conservatism. The research results also attest that between managerial caution and ROE, there is no statistically significant relationship.