آثار روان شناختي زيارت در سلامت رواني و زندگي انسان

The Psychological Effects of Pilgrimage upon Manʹʹs Sanity and Life

از جمله مناسك ديني مسلمانان، از زمان بناي خانه كعبه، زيارت است. ازآنجاكه اسلام مكتبي جامع و واقع گرا بوده و به همه جوانب نيازهاي انسان، اعم از دنيايي و آخرتي، جسمي و روحي، عقلي و فكري، احساسي و عاطفي، فردي و اجتماعي توجه كرده است، برخي از انديشمندان بر اين باورند كه زيارت تاثير انكارناپذيري بر سلامت روح و جسم زاير دارد. سازوكار اين تاثير را مي توان اين گونه تبيين كرد: چون زيارت تركيبي از گرايش و شناخت بوده و خاستگاه اصلي آن در قلب انسان است، از اين طريق شوق و اراده انسان را جهت داده، تاثيراتي بر رفتار انسان مي گذارد. در پژوهش حاضر، ضمن تعريف «زيارت»، اماكن زيارتي و اشاره به الگوهاي روان شناسي، با تجزيه و تحليل مباني روان شناختي زيارت و تاثيرات شناختي، عاطفي و رفتاري آن، به آثار محيط هاي مذهبي در رشد روحي و رواني، آرامش، تقويت اميد، كاهش اضطراب، زمينه سازي براي توبه، كاهش جرم و انحراف، حمايت اجتماعي و الگوپذيري در انسان اشاره شده است.

Pilgrimage has been one of the Muslimsʹ religious rituals since the Kaaba was built. Islam is a comprehensive and realist school that considers all human needs; worldly and other-worldly, physical and spiritual, rational and intellectual, emotional and personal and social. Some thinkers believe that pilgrimage has an undeniable effect on a pilgrimʹs spirit and body. The mechanism of this effect can be shown as follows: since pilgrimage is a combination of tendency and cognition and its main origin is manʹs heart it directs his desire and will and influences his behavior. Providing a clear picture of pilgrimage and pilgrimage places, and referring to the models, the paper analyzes the psychological principles of pilgrimage and its cognitive, emotional and behavioral influences, and touches on the religious environment, spiritual and psychological growth, tranquility, boosting of hope reducing anxiety, preparing the ground for repentance, reducing the rate of crime and corruption, social support and exposing man to a good example.