اثر مغناطيسي كردن آب آبياري بر ويژگي هاي الگوي رطوبتي در آبياري قطره‌اي سطحي

Effect of Magnetization of Irrigation Water on the Properties of Soil Wetting Pattern in Surface Drip Irrigation

در اين پژوهش اثر مغناطيسي كردن آب آبياري بر خصوصيات پياز رطوبتي در آبياري قطره‌اي سطحي بررسي شد. آزمايش به صورت طرح كامل تصادفي در سه تكرار بر روي خاك با بافت لوم رسي و قطره‌چكان ميكروفلاپر با دبي 4 ليتر در ساعت در گلخانه مزرعه تحقيقاتي دانشگاه زنجان در سال 1391 اجرا شد. آزمايش در يك جعبه فلزي به ابعاد 80×80×80 سانتي‌متر كه يك ديواره آن از شيشه شفاف ساخته شده بود انجام شد. جهت ايجاد ميدان مغناطيسي از دو عدد مغناطيس ثابت با شدت 1/0 تسلا كه دور لوله پلي‌اتيلن 16 ميلي‌متر نصب شده بود استفاده گرديد. خصوصيات پياز رطوبتي شامل عرض خيس شده سطح خاك، قطر دايره عظيمه پياز رطوبتي و عمق رخداد آن و طول گسترش پياز رطوبتي در خاك در زمان‌هاي 1، 3، 5، 10، 15، 20، 30، 40، 50، 60، 70، 80، 90 و 120 دقيقه كه در قسمت شفاف جعبه مشاهده مي‌شد اندازه‌گيري گرديد. مقادير اندازه‌گيري شده با استفاده از نرم‌افزار SAS مورد آناليز آماري قرار گرفت. با توجه به نتايج تيمار، آب مغناطيسي باعث افزايش عرض خيس شده سطح خاك و قطر دايره عظيمه پياز رطوبتي گرديد. بيش‌ترين اختلاف مشاهده شده بين عرض خيس شده سطح خاك در تيمارهاي آب مغناطيسي و آب معمولي 9/7 سانتي‌متر و براي قطر دايره عظيمه پياز رطوبتي 32/6 سانتي‌متر بود كه در زمان 120 دقيقه پس از شروع آزمايش رخ داد. اختلاف‌هاي بيان شده از نظر آماري معني‌دار ( ) بود. گسترش بيش‌تر عرض پياز رطوبتي آب مغناطيسي نسبت به تيمار آب معمولي در خاك در سيستم آبياري قطره‌اي سطحي باعث كاهش عمق پياز رطوبتي در تيمار اول در خاك شد. با توجه به نتايج، حداكثر عمق پياز رطوبتي در تيمار آب معمولي 52/22 سانتي‌متر و آب مغناطيسي 25/22 سانتي‌متر بود كه از نظر آماري تفاوت معني‌دار ( ) نداشتند. با توجه به نتايج اين پژوهش، در صورت استفاده از آب مغناطيسي در سيستم آبياري قطره‌اي مي‌توان فاصله قطره‌چكان‌ها را از يكديگر بيش‌تر گرفت.

In this research, the effect of magnetization of irrigation water on the properties of soil wetting zone in surface drip irrigation was studied. The study was carried out as a complete randomized design with 3 replications on a clay loam soil in a greenhouse at the University of Zanjan in 2012. A microflopper dripper with 4 lit/hr discharge was used in the test. The experiments were done in a metal box with dimensions of 80 × 80 × 80 cm with a glass wall at one side. To create a magnetic field, two fixed magnetized poles with 0.1 tesla intensity were installed on a 16 mm polyethylene pipe. The Wetted soil dimentions including wetted width on the soil surface, maximum wetted width in the soil and its depth and the maximum length of wetted zone in the soil were measured at 1, 3, 5, 10, 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90 and 120 minutes after starting the experiment. The measured values were statically analyzed by SAS software. The magnetic water treatment increased the wetted width on the soil surface and maximum width of the wetted zone. The maximum difference between the produced wetted widths by the magnetic water and nonmagnetic water treatments was 7.9 cm on the soil surface and was 6.32 cm in the soil for the maximum length of wetted zone that occured at 120 minutes after starting the experiment. The mentioned differences were statistically significant ( ). More expansion of the wetted zone width in the soil by magnetic water treatment relative to nonmagnetic water treatment caused a decrease in the maximum depth of wetted zone in the soil of the former treatment. As a result, the maximum depths of wetted zone in the soil at the end of the test (time of 120 minutes) were 22.52 and 22.25 cm for nonmagnetic water and magnetic water treatments, respectively. These values had not statistically significant difference ( ). According to the results of this study, the distance between drippers can be increased by applying magnetic water in drip irrigation system