منازعه غرب و روسيه در قالب انقلاب هاي نارنجي و آبي در اوكراين

Conflict between West and Russia in the Shape of Orange and Blue Revolutions in Ukraine

چكيده با وقوع انقلاب نارنجي در سال 2004 با آنكه نظام سياسي دراوكراين دگرگون نشد ولي دريك جابجايي قدرت درسطح دولت، حزب "مناطق اوكراين" در انقلابي آبي رنگ در سال 2010 به رهبري" ياناكوويچ" كه روس گرا بود، جاي خود را به غرب گرايان به رهبري مشترك "پوروشنكو" و "تيموشنكو" داد. اين جابجايي قدرت كه توام با خشونت انجام گرفت بارديگر شكاف موجود بين مردم شرق اوكراين طرفدارنزديك شدن بيشتر به روسيه و غرب اوكراين كه هوادار عضويت در اتحاديه اروپا و داشتن روابط نزديكتري با آمريكا هستند، را بيشتر كرد. كشورهاي غربي و روسيه هر كدام در پي جذب اوكراين به سمت خود هستند. اما در حالي كه مسكو حضور ناتو و اتحاديه اروپا را در مرزهاي خود تهديدي بر موجوديت روسيه ديده و حاضر به پرداخت هزينه هنگفت سياسي- اقتصادي براي جلوگيري از اين اتفاق است، اتحاديه اروپا آمادگي پرداخت هزينه هاي جذب اين كشور را ندارد. به نظر مي رسد كي يف از حمايت همه جانبه اتحاديه اروپا از اين كشور در قبال روسيه قطع اميد كرده و خواهان حضور واشنگتن است كه مواضع سر سخت تري نسبت به بحران اوكراين دارد مي باشد. اين مقاله سعي دارد ضمن تشريح دو انقلاب نارنجي و آبي در اوكراين، به ريشه‌هاي درگيري‌هاي موجود دراين كشور در سه سطح ملي، منطقه‌اي و بين المللي و در نهايت رقابت غرب و روسيه در اوكراين را مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار دهد.