بررسي وضعيت مدارس هوشمند بر اساس استانداردها و مقايسه عملكرد تحصيلي و تفكر انتقادي دانش آموزان آن با مدارس عادي

A Survey of the Status of Smart Schools based on Standards and Comparison of its Students Academic Performance and Critical Thinking with Public Schools

هدف پژوهش حاضر، بررسي وضعيت مدارس هوشمند بر اساس استانداردها و مقايسه عملكرد آن با مدارس عادي مي باشد. روش پژوهش، پيمايشي است. جامعه آماري، شامل كليه مدارس متوسطه دخترانه شهر يزد مي‌باشد كه از بين آنها، دو دبيرستان عادي به روش نمونه گيري خوشه اي و دو دبيرستان هوشمند به روش سرشماري انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل چك ليست ارزيابي مدارس هوشمند (مشاهده) براي بررسي وضعيت كنوني مدارس و پرسش‌نامه تفكر انتقادي و معدل سال سوم براي اندازه گيري عملكرد دانش آموزان مي باشد. براي تجزيه و تحليل داده ها، از نرم افزار SPSS و براي آزمون سوالات پژوهش، از آمار توصيفي و استنباطي (آزمون t مستقل) استفاده شد. نتايج نشان داد كه وضعيت كنوني مدارس هوشمند از نظر محتواي ياددهي ـ يادگيري، زيرساخت فاوا، معلمان آموزش ديده و ارتباط رايانه اي با مدارس در سطح پايين و تنها در مولفه استفاده مديران از رايانه در سطح مطلوب قرار دارد. هم‌چنين، بين عملكرد دانش آموزان مدارس هوشمند با عادي از نظر تفكر انتقادي، تفاوت معنادار وجود نداشت ولي در زمينه پيشرفت تحصيلي (معدل) تفاوت معنادار بود.

The present study aimed to investigate the status of smart schools based on standards and to compare its performance with that of public schools. The study method was descriptive survey. The statistical population included all girl secondary schools in city of Yazd. Two public high schools were selected via cluster sampling, and two smart schools were selected via census method. Instruments included smart schools evaluation check list (observation) to examine the present status of the schools, critical thinking skills test, and third grade average to measure academic achievements of the students. SPSS software was used for data analysis, and descriptive and inferential statistics (t test) were used to test the research questions. The findings showed that the current status of smart schools was in low level with respect to teaching-learning content, ICT infrastructure, trained teachers and computer communication with the schools. Only with respect to principalsʹ use of computers it was in accepted level. Also, there was not a significant difference between smart school studentsʹ performance and that of the public school students in critical thinking but in academic achievement there was significant difference.