مقايسه اثربخشي طراحي آموزشي مبتني بر الگوي گانيه و ديك و كاري بر يادگيري، يادداري و انگيزش پيشرفت تحصيلي

Comparing the effectiveness of instructional designs based on Gagne model of learning and Dick & Carey instructional design model on learning, retention and achievement motivation of students

پژوهش حاضر با توجه به اهميت و تاثير الگوهاي طراحي آموزشي خصوصاً الگوهاي طراحي گانيه و ديك و كاري در حوزه فعاليت‌هاي آموزشي انجام شده و هدف آن مقايسه اثربخشي طراحي آموزشي مبتني بر الگوهاي گانيه و ديك و كاري بر يادگيري، يادداري و انگيزش پيشرفت تحصيلي درس علوم تجربي سال سوم راهنمايي است. نوع پژوهش، شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش، تمام دختران دانش‌آموز پايه سوم راهنمايي شهر اهر در سال تحصيلي 91-1390 بود و از اين جامعه به‌طور تصادفي خوشه‌اي، ابتدا يك مدرسه و سپس تعداد سه كلاس 25 نفره به‌عنوان نمونه انتخاب شد. به‌منظور سنجش آزمودني‌ها، آزمون يادگيري و يادداري و پرسشنامه انگيزش پيشرفت تحصيلي(ISM) به كار گرفته شد. ضريب پايايي آزمون يادگيري با استفاده از روش دونيمه كردن 83/0 و ضريب پايايي پرسشنامه انگيزش پيشرفت تحصيلي(ISM) با روش آلفاي كرانباخ 81/0 بود. در اين پژوهش، گروه آزمايشي يك(25 نفر) به روش مدل طراحي گانيه‌، گروه آزمايشي دو(25 نفر) به روش مدل طراحي ديك و كاري و گروه كنترل(25 نفر) به شيوه مرسوم آموزش ديدند. پس از جمع‌آوري داده‌ها، در تجزيه و تحليل داده‌ها از شاخص‌هاي آمار توصيفي(ميانگين، انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (تحليل كوواريانس و تحليل واريانس چند متغيره و آزمون بن فروني) استفاده شد‌ و با استفاده از نرم افزار spss ‌محاسبه شد. نتايج نشان داد به‌كارگيري الگوي گانيه در طراحي آموزشي درس علوم تجربي در مقايسه با الگوي ديك و كاري باعث افزايش يادگيري و يادداري مي‌شود، اما از نظر انگيزش پيشرفت بين گروه‌ها تفاوت معناداري وجود ندارد

This studywas conducteddue to theimportanceandeffectiveness ofinstructionaldesign models speciallyGagne modelin the field ofeducational activities, and aimed at comparingthe effectiveness of Gagne model of learning and Dick & Careyinstructional design model on learning, retention and achievement motivation of third grade students in science course. The design of the research was quasi–experimentalwithpretest-posttestandcontrol group.The population of the study wasallthe third-grade girl students ofAharcity inthe academic year of1390-91. A sample of 3 classes including 25 students each was selected using cluster random method. Instruments used toinvestigate the variables were learning, retention test and achievement motivation questionnaire (ISM).Validity of the tests was investigated using instructional designexperts,stakeholdersand anumber oflearners. The reliabilityof learningtestusing split-half methodturned out to be 0/83 andthe reliabilityof achievementmotivationquestionnaire(ISM)using Cronbachʹs alpha method was 0/81.The first experimental group (25 students) was trained based on Gagne learning model for 8 sessions (every sessionlasted for 45 minutes), the second experimental group (n=25) was taught based on Dick & Carey instructional designmodeland the control group(n = 25) based ontraditionalmethod. Descriptive (mean, standarddeviation) and inferential statistics (Analysisof covariance, Multivariate analysis of variance and Bonferroni test)were used to analyze the data usingSPSSsoftware.The results revealed that applying Gagne learning model compared with Dick & Carey instructional design model increased learning andretention in the students; however, nosignificant difference inachievement motivationwas found between groups.