مشخصه هاي فردي و استاني مرتبط با رفتار باروري در زنان ايراني (1390)

Individual and provincial characteristics associated with reproductive behavior of married women in Iran (2011)

زمينه: باروري در شرايط فعلي مهم ترين عامل تعيين‌كننده ميزان رشد جمعيت كشور به‌شمار مي آيد. ميزان باروري در ايران از اواسط دهه 1360 روبه كاهش نهاده و در سال هاي اخير به ثباتي نسبي در محدوده سطح جايگزيني رسيده است. با اين وجود سطوح باروري در بين استان هاي كشور متفاوت است. روش ها: با توجه به اين كه هدف از مطالعه حاضر بررسي عوامل موثر بر رفتار باروري زنان در دو سطح فردي و استاني مي-باشد لذا از مدل دوسطحي استفاده شده است. داده ها نيز از نتايج سرشماري 1390 و پيمايش جمعيت و سلامت سال 1389 اقتباس شده است. جامعه آماري تحقيق حاضر، زنان داراي همسر 49-15 ساله ايران و نمونه آماري شامل 299539 نفر از زنان جامعه آماري مي باشد. يافته ها: نتايج بررسي نشان داد كه واريانس تعداد فرزندان زنده به‌دنيا آمده در بين استان ها تفاوت معناداري دارد. محل سكونت، وضعيت اشتغال و وضعيت سواد اثر معناداري بر تعداد فرزندان زنده به‌دنيا آمده داشته است. همچنين متغيرهاي سطح دو (ميانگين سن زنان در اولين ازدواج، درصد شيوع وسايل پيشگيري و سطح توسعه به تفكيك استان ) بر شيب وضعيت سواد و وضعيت اشتغال اثر معناداري داشت. نتيجه گيري: رفتار باروري زنان در استان هاي كشور به‌سوي همگرا شدن پيش رفته است و اگر تفاوتي هم بين برخي از استان-ها در زمينه باروري وجود دارد متاثر از سطح توسعه آن استان ها است. چون ساير متغيرها (مانند وضعيت سواد و وضعيت اشتغال) كه بر رفتار باروري زنان تاثيرگذار هستند نيز متاثر از سطح توسعه استان بوده اند.

Background: Fertility in the current situation is the most important determinant of a countryʹs population increase rate. Iranʹs fertility rate has declined since the mid 1981’s, and has reached a relative stability below the replacement level in recent years. However, the fertility levels are different among provinces in the country. Methods: The present study investigated the reproductive behavior of women at both individual and provincial levels, so the two-level model was used. Data were adapted from the census in 2011 and Demographic and Health Surveys in 2010. The statistical population of the study was the 15-49 year-old married women in Iran and the study sample included 299,539 woman of the statistical population. Results: The results showed significant differences among the provinces in terms of the variance of the number of children born alive. Residence, employment status and educational status had significant effects on the number of children born. Moreover, the two-level variables (The mean age of women in the first marriage, contraception prevalence and development level by province) had a significant effect on the slope of education and employment status. Conclusion: A convergence of fertility behavior has been initiated in the Iranian women, and the difference between some provinces is influenced by the development level of the given provinces. Other variables (such as education and employment status) that affect women’s reproductive behavior are influenced by the development level of the province.