بررسي ريزنشت ترميم‌هاي كلاس V كامپوزيت در دندان‌هاي پرمولر با و بدون استفاده از جريان الكتريسيته حين اعمال مواد باندينگ عاجي مختلف در محيط آزمايشگاه

Evaluation of class V composite restorations microleakage in premolars with/without electric current while applying variant dentin bondings

  زمينه و هدف: برای موفقيت ترميم‌های كامپوزيتی در جلوگيری از ريزنشت درحد فاصل كامپوزيت و دندان نياز به وجود سيل مطلوب توسط ماده باندينگ است. هدف از اين تحقيق بررسی ريزنشت ترميم‌های كلاس V در دندان‌های پرمولر با و بدون استفاده از جريان الكتريسيته حين اعمال مواد باندينگ عاجی مختلف در محيط آزمايشگاه بود .   روش بررسی: در اين تحقيق از 120 دندان پرمولر سالم كه به دلايل ارتودنسی كشيده شدند ، استفاده شد و به منظور ضدعفونی دندان‌ها به مدت 24 ساعت در هيپوكلريت سديم قرار داده شدند. در تمامی دندان‌ها حفرات كلاس V روی سطوح باكال تراشيده شدند. ريشه دندان‌ها در فاصله 5 ميلی‌متری از CEJ توسط ديسك قطع شده و بافت پالپی خارج شد. دندان‌ها به 6 گروه 20 تايی تقسيم شدند. در گروه او ل ( 3M ESPE, St Paul, MN, USA) Single bond با اعمال جريان الكتريسيته با يك حركت جارويی پيوسته به عنوان كاتد و اسفنج حاوی ماده باندينگ به عنوان آند استفاده شد. شدت جريان به كار رفته µA 15 بود و در گروه دوم Single bond بدون جريان الكتريسيته به كار برده شد. سپس باندينگ‌های PQ1 (Ultradent, Germany) و Optibond solo plus (Kerr, USA) نيز با و بدون جريان الكتريسيته به كار برده شدند. بعد از كاربرد باندينگ و كيور ماده باندينگ مطابق دستور كارخانه، ترميم دندان‌ها توسط كامپوزيت Valux Plus انجام شد و كامپوزيت، كيور و سپس توسط ديسك، پرداخت شد. كانال توسط موم چسب سيل شد و تمام سطوح دندان به جز 1 ميلی‌متر اطراف ترميم با لاك پوشانده شد، سپس تحت 1000 سيكل ترموسيكل (Fuel engineering LTD, Iran) بين 5 درجه و 55 درجه سانتی‌گراد باDwell time 5 ثانيه قرار گرفتند. نمونه‌ها 24 ساعت در فوشين قرارداده شدند. برای مشاهده زير ميكروسكوپ برش‌های فاسيو لينگوالی داده شده و توسط استريو ميكروسكوپ با بزرگنمايی 40 × بررسی شدند، بررسی ريزنشت بر طبق نفوذ رنگ در مارجين ژنژيوالی با رتبه‌بندی از 4- 0 انجام شد . نتايج به دست آمده توسط تست Mann-Whitney و تست كروسكال- واليس ارزيابی شد .   يافته‌ها: براساس نتايج به دست آمده، ريزنشت ترميم ها در گروه‌هايی كه از جريان الكتريكی برای اعمال ماده باندينگ استفاده شد ب ه صورت معنی‌داری كمتر از گروه‌های بدون استفاده از جريان الكتريكی بود (05/0 P= ). كمترين ميزان ريزنشت در گروه PQ1 با جريان الكتريسيته ديده شد، بيشترين تفاوت در حالت با و بدون جريان الكتريسيته نيز در گروه PQ1 ديده شد و بعد از آن Single bond و Optibond solo plus در حالت با جريان ريزنشت كمتری نشان دادند.   نتيجه‌گيری: استفاده از جريان الكتريسيته در طول استفاده از باندينگ‌های دندانی می‌تواند باعث كاهش ميكروليكيج شود كه اين مساله به وسيله نفوذ رنگ مشخص شد.

  Background and Aims: The ability of composite restorations to prevent microleakage needs desirable bonding material for proper sealing . The purpose of this study was to evaluate class V composite restorations microleakage in premolars with/without electric current while applying variant dentin bonding in vitro.   Materials and Methods: 120 non-carious human premolars were used for this study and standardized class v cavities were prepared. The tooth roots were cut by discs at a distance of 5 mm from CEJ and pulp tissue was removed. The teeth were divided into six groups of 20. In the first group, electric current was applied, Single bond (3M ESPE, St Paul, MN, USA) with a broom motion attached to the cathode and a sponge containing bonding was used as anode. The used current was 15µA and the Single bond in the second group was used without electricity. Then two bondings PQ1 (Ultradent, Germany) and Optibond solo plus (Kerr, USA) were used with and without electricity. After adhesive application and curing the bonding agents, cavities were restored by a composite (Valux Plus). The root ends were sealed by wax and all teeth surfaces, except 1 mm around the restorations were covered with a nail varnish. The specimens were thermocycled for 1000 cycles and placed in fushin for 24 hours and were then sectioned vertically and examined under a stereomicroscope. Data were scored on a 0-4 scale based on microleakage at the gingival margins and analyzed using Kruskal-Wallis and Mann-whitney test.   Results: Based on the results, the extent of microleakage in the groups of electric current was significantly less than the groups without using the electric current (P=0.05). The lowest degree of microleakage was found in PQ1 group, and the greatest difference between the groups with and without electricity was also found in PQ1 group. Single bond and Optibond Solo Plus with electric current showed a lower degree of microleakge.   Conclusion: The result showed that use of electric current during the application of dental adhesives could reduce the extent of microleakage.