بررسي راديوگرافيك كيفيت درمان ريشه انجام شده توسط دانشجويان عمومي دانشكده دندانپزشكي يزد بين سال‌هاي 92-1390

Evaluation of radiographic quality of root canal therapy performed by dental students at Yazd dental school during 2010-2012

  زمينه و هدف: درمان ريشه قسمت مهمی از كار يك دندانپزشك عمومی است. هدف از اين مطالعه بررسی راديوگرافيك كيفيت درمان ريشه انجام شده توسط دانشجويان عمومی دانشكده دندانپزشكی يزد بود.   روش بررسی: پرونده‌های مراجعه‌كنندگان به بخش درمان ريشه بين سال‌های 1390 تا 1392، كه توسط دانشجويان عمومی تحت درمان قرار گرفته بودند، براساس تعداد كانال به سه گروه تقسيم شدند و از هر گروه تعداد 80 پرونده به صورت تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی كيفيت كار انجام شده از معيارهای طول پركردگی، تقارب و تراكم استفاده شد و خطاهای حين درمان ريشه انجام شده نيز ثبت شدند. جهت مقايسات آماری از آزمون‌های Fisher exact test و Chi-square استفاده شد.   يافته‌ها: براساس نتايج اين مطالعه 155 (6/64%) پرونده طول پركردگی مناسب داشتند، در حاليكه 55 (9/22%) نمونه با طول كوتاه و30 (5/12%) نمونه با طول بلند پر شده بودند و تفاوت به دست آمده بين سه گروه از نظر آماری معنی‌دار بود (001/0> P ). 187 (9/77%) پرونده تقارب كافی و 157 (4/65%) پرونده تراكم كافی داشتند. اختلاف به دست آمده بين سه گروه در بررسی تقارب (98/0= P ) و تراكم (88/0= P ) معنی‌دار نبود. در كل 2/39% از كل نمونه‌ها همه خصوصيات درمان ريشه مناسب را داشتند.   نتيجه‌گيری: نتايج مطالعه حاضر می‌تواند با شناسايی نقاط ضعف درمان صورت گرفته در گروه‌های مختلف آموزشی، به برنامه‌ريزی مناسب جهت بهبود كيفيت درمان ريشه در بخش عمومی دانشكده دندانپزشكی يزد، كمك نمايد.

  Background and Aims: Root canal therapy is one of the most important parts of a general dentistʹs profession. The aim of this study was to evaluate the radiographic quality of root canal therapy performed by under graduated students at Yazd dental school.   Materials and Methods: Records of patients, who were referred to the endodontic department during 2010-2012 and treated by undergraduated students, were divided into three groups by the numbers of canals and 80 specimens from each group were randomly evaluated. For the assessment, the quality of accomplished treatments, the indices: length, taper, and density of obturation were used and the errors during root treatment were recorded. Data were analyzed using Fisherʹs exact test and Chi-square.   Results: According to the results, 155 (64.6%) records had appropriate filling length, whereas 55 (22.9%) were underfilled and 30 (12.5%) were overfilled. The acquired difference was statistically significant among three groups. (P<0.001). 187 (77.9%) records had adequate taper and 157 (65.4%) records had adequate density. The difference in the evaluating of taper (P=0.976) and density (P=0.879) was not significant. Totally, 39.2% of specimens had all the properties of an appropriate root canal treatment.   Conclusion: The results of the present study can be used to identify weaknesses in the treatment of different educational groups and help them to achieve a proper planning to improve the quality of endodontic treatments.