شيوع ضايعات دهاني بيماران مبتلا به HIV/AIDS شهر رشت 1392

Prevalence of oral lesions in patients with HIV/AIDS in Rasht (Iran)

  زمينه و هدف: ضايعات دهانی مرتبط با ايدز (AIDS) از حيث شيوع، دارا بودن ارزش تشخيصی، تعيين پروگنوز فرد و نيز مانيتور كردن وضعيت ايمنی بيمار از اهميت بسيار بالايی برخوردارند، همچنين در كيفيت زندگی بيمار نقش مهمی دارند. هدف از اين مطالعه بررسی ضايعات دهانی بيماران مبتلا به ويروس HIV بود.   روش بررسی: اين مطالعه توصيفی - مقطعی جهت بررسی مشكلات دهانی در بيماران مبتلا به HIV مراجعه كننده به مركز مشاوره- درمانی در شهر رشت انجام گرفت. بيماران با تكنيك مصاحبه و مشاوره وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافيك، سابقه داروهای دريافت شده و تست های آزمايشگاهی از وضعيت نقص ايمنی فرد نيز از پرونده پزشكی بيماران استخراج و ثبت گرديد. آناليزهای آماری يك و چندگانه به همراه مدل رگرسيون خطی در اين مطالعه استفاده گرديد.   يافته‌ها: از 62 بيمار مورد مطالعه 50 نفر مرد و 12 نفر زن بودند و متوسط سن اين افراد 3/11±5/40 سال بود. تظاهرات دهانی در 59 بيمار (95%) ثبت شد. شايع‌ترين اين تظاهرات شامل پريودنتيت (7/67%)، كانديديازيس دهانی (9/41%) شامل انواع اريتماتوز (4/35%) و سودوممبرانوس (45/6%) و انگولار كيلايتيس (9/12%) می‌شدند. در بين بيماران دارای پروتز متحرك نيز ضايعات كانديديازيس اريتماتوز و انگولار كيلايتيس شيوع بالايی داشتند (001/0 P= ) . در اين مطالعه بروز بيماری‌های پريودنتال با مصرف داروهای ضدرتروويرال (002/0 P= ؛ 9/20 OR: ؛ 74/140-1/3 CI: ) و زمان سپری شده از تشخيص بيماری بر حسب سال (024/0 P= ؛603/0 OR: ؛936/0-388/0 CI: ) ارتباط آماری معنی‌داری داشته و احتمال بروز ضايعات كانديديازيس اريتماتوز در بيماران تحت درمان با داروهای پروفيلاكسی كمتر بوده است (043/0= P ؛ 205/0 R: ؛ 95/0-044/0 CI: ).   نتيجه‌گيری: مردان گروه سنی 39-30 سال و معتاد تزريقی عمده افراد اين مطالعه بودند. هرچند كه شيوع ضايعات دهانی ويژه HIV/AIDS ميان گروه مورد مطالعه نسبتاً پايين بود، اما وضعيت دندانی و پريودنتالی بيماران بسيار نامناسب بود و نياز به انجام درمان‌های دندانپزشكی برای بيماران به طور محسوسی بالاست.

  Background and Aims: AIDS-associated oral lesions are important, in terms of diagnostic-prognostic role and monitoring patients; moreover some of them may reduce patient’s quality of life. The aim of this study was to determine the prevalence of oral lesions in HIV patients.   Materials and Methods: This descriptive cross-sectional study was carried out among a total of 62 HIV+ patients who attended a counseling and treatment center in Rasht. Demographic information, drugs and laboratory status were extracted from patients’ files. Data were analyzed using univariate and multivariate logistic regressions with multiple linear regressions.   Results: From 62 cases, 50 were male and 12 female and the mean age was 40.5±11.3 years. 59 patients had oral lesions including periodontal disease (95%). The most prevalent oral lesions included: periodontitis (67.7%), oral candidiasis (41.9%) of erythematous (35.4%) and pseudomembranous types (6.45%) and angular cheilitis (12.9%). Patients with removable denture presented a higher rate of erythematous candidiasis and angular cheilitis (P=0.001). In this study, periodontal diseases were rosed by the post-diagnosis years (P=0.024) and the antiretroviral medications (P=0.002). Patients on the prophylactic medications (P=0.043) were less likely to have erythematous candidiasis; age may caused angular cheilitis (P=0.041). Pseudomembranous candidiasis was inversely correlated with CD4 + L levels (P=0.052).   Conclusion: The majority of the cases in this study were IV drug user males within the 4th decade of life. Although oral lesions were not common, but the dental and periodontal statuses exhibited poor oral hygiene which need more attention.