بررسي قابليت رمينراليزاسيون ضايعات پوسيدگي اوليه توسط خمير دندان ايراني حاوي غلظت‌هاي مختلف نانوهيدروكسي آپاتيت: بررسي آزمايشگاهي

Evaluation of Iranian toothpaste containing different concentrations of nano-hydroxyapatite on the remineralization of incipient carious lesions: in vitro

  زمينه و هدف: پوسيدگی دندان، بيماری عفونی واگيرداری است كه می‌توان با روش‌های پيشگيری از بروز عوارض آن جلوگيری نمود. هدف از اين مطالعه بررسی مقايسه‌ای اثر خمير دندان حاوی غلظت‌های مختلف نانوهيدروكسی آپاتيت بر رمينراليزاسيون ضايعات پوسيدگی اوليه بود.   روش بررسی: تاج 9 دندان پرمولر اول سالم به 4 قسمت تقسيم شد . 6 نمونه به عنوان شاهد درنظر گرفته شده و در تمام مدت آزمايش تنها در آب مقطر نگهداری شدند. 30 نمونه باقيمانده در محلول دمينراليزه كننده به مدت 72 ساعت قرار داده شد. سپس نمونه‌ها به دقت شسته و ميكروهاردنس آن‌ها سنجيده شد. به محلول آب مقطر و خميردندان به ترتيب مقادير0، 5/0، 1، 2، 5% ذرات نانوهيدروكسی آپاتيت اضافه گرديد . نمونه‌ها به صورت تصادفی به 5 گروه 6 تايی تقسيم و هر گروه بعد از دمينراليزاسيون، به مدت 15 دقيقه در محلول خمير دندان با غلظت مربوط به آن گروه، 1 ساعت در بزاق مصنوعی و سپس 15 دقيقه در محلول خميردندان مربوط، غوطه‌ور شد. سپس نمونه‌ها در محلول بزاق مصنوعی نگهداری شدند و اين روند به مدت 5 روز تكرار شد. پس از اتمام فرايند رمينراليزاسيون، ميكروهاردنس دندان‌ها سنجيده شده و يافته‌ها با آزمون آناليز واريانس اندازه‌های تكراری (Repeated measure) آناليز گرديد.   يافته‌ها: ميكروهاردنس دندان‌های دمينراليزه شده به دنبال قرار گرفتن در خمير دندان نانوهيدروكسی آپاتيت افزايش يافت اما اين افزايش معنی‌دار نبود (62/0 P= ).   نتيجه‌گيری: خمير دندان نانوهيدروكسی آپاتيت قادر به افزايش ميكروهاردنس مينای دندان دايمی می‌باشد هرچند اين افزايش از نظر آماری معنی‌دار نبود.

  Background and Aims: Dental caries is one of the most common infectious diseases which could be prevented in various ways. The aim of the present study was to evaluate the effect of a toothpaste containing different concentrations of nano-hydroxyapatite on the remineralization of incipient caries.   Materials and Methods: 9 sound first premolar teeth of maxilla and mandible were sectioned to four pieces. 6 specimens were stored in distilled water as control group. The remaining 30 specimens were demineralized for 72 hours and then their microhardness was measured. 0, 0.5, 1, 2 and 5% wt nano-hydroxyapatite were added to the solution of distilled water and toothpaste. Specimens were divided into 5 groups (N=6) and after demineralization, each group were randomly immersed in the above-mentioned solutions for 15 minutes. Next, specimens were kept in artificial saliva for 1 hour followed by immersion in the related remineralizing solution for another 15 minutes. This procedure was repeated for 5 days. Finally, the microhardness of the teeth was measured. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance (ANOVA).   Results: The microhardness of demineralized teeth was increased following exposure to different concentrations of nano-hydroxyapatite, but this increase was not statistically significant (P=0.62).   Conclusion: Nano-hydroxy apatite can enhance remineralization and increase the tooth microhardness although this increase was not significant.