رويكردي فضيلت مدارانه بر هويّت ملي

An Approach on the Basis of Virtue towards National Identity

اين مقاله در پي آن است كه رويكردي فضيلت مدارنه از هويّت ملي را ارايه دهد. جوامع انساني الگوهاي متفاوتي را نسبت به بنيان‌هاي هويّت ملي تجربه نموده‌اند. برخي نظريات بر عناصر طبيعي همچون خاك و نژاد تاكيد داشته اند و برخي ديگر بر عامل مذهب به عنوان عنصر محوري هويّت ملي تاكيد مي‌نمودند. اين مقاله بر نقش هر دو سطح از اين عوامل و عناصر خرد و كلان ديگري كه نقش مهمي در تشكيل و استمرار هويّت ملي ايفا مي‌كند، صحه مي‌گذارد؛ اما بر اين اعتقاد است كه پيوند ميان اين عناصر نياز به گزاره محوري دارد (كه اغلب ناديده گرفته مي‌شود) كه همان اراده مشترك انساني براي زيست فضيلت مدارانه است. بر اساس رويكردي جماعت گرايانه، شيوه اين هويّت يابي و زيست مي‌تواند بنا بر عقلانيت جوامع متفاوت باشد.

This article is to present a virtualized approach from the national identity. The humanistic societies have experienced the diverse patterns towards the foundations of national identity. Some theories have emphasized on the natural elements such as land and race while some others have accentuated on the race as the basic element of national identity. This article proves the role of the two aspects of these micro and macro elements in the development and maintenance of national identity. Nevertheless, it believes that the unity between these elements requires predicate-centeredness (often being ignored) and it is that very common humanistic will for a virtualized life. According to the communistic approach, the way of this identity seeking and life could be different on the basis of the intellect of communities.