ممنوعيت استفاده از سلاح كشتار جمعي (نقد و بررسي ادلّه)

Prohibition of Utilizing Weapons of Mass Destruction (Criticism and Consideration of Causes)

بررسي حكم استفاده از سلاح هاي كشتار جمعي مسيله اصلي اين مقاله است كه با استفاده از منابع عقلي و نقلي به آن پرداخته مي شود. مدعاي اين مقاله نيز اين است كه استفاده از سلاح هاي كشتار جمعي كه انهدام گسترده‌اي در پي دارد و تبعات آن فراگير، پيش بيني‌ناپذير و مهارناشدني است و سلاح هاي شيميايي، ميكروبي و هسته‌اي را در برمي‌گيرد، بر اساس ادلّه فقهي، ممنوع و حرام است. از جمله مباني حرمت اين سلاح ها تاكيد دين اسلام بر هدايت الهي بشر، كرامت ذاتي انسان و صلح طلبي مي‌باشد؛ در ضمن اسلام به اخلاق مداري، برخورد با عطوفت و انساني با غير نظاميان به ويژه زنان، كودكان و كهن سالان حتي اسرا توصيه كرده و بالاتر آنكه حقوق حيوانات و محيط زيست را در جنگ ها از نظر دور نداشته است.

The study of principle of utilizing weapons of mass destruction will be the main issue of this article being investigated through the intellectual and narrative sources. In this article, it is claimed that utilizing weapons of mass destruction including chemical, microbic and nuclear weapons being along with an extensive annihilation with prevalent, inevitable and uncontrollable consequences is considered banned and illegal on the basis of jurisprudential reasons. Among the principles of significance of these weapons is the emphasis of Islam on the divine guidance of human being, the dignity of human nature, and seeking peace. Furthermore Islam has ordered to ethics, humanistic and affectionate behavior towards civilians particularly women, kids, and elderly people even captives and the uppermost is even the consideration of the rights of animals and ecosystem.