اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي باتكيه بر مولفه‌‌‌‌‌هاي تحمل پريشاني و نظم بخشي هيجاني بر رفتارهاي تكانشي و خشم‌هاي انفجاري

Effectiveness of group dialectical behavior therapy (based on core distress tolerance and emotion regulation components) on Expulsive Anger and Impulsive Behaviors

چكيده زمينه و هدف: تكانش‌گري هسته اصلي بسياري از آسيب‌هاي اجتماعي مي‌باشد، لذا هدف پژوهش حاضر تعيين ميزان اثربخشي رفتار درماني ديالكتيكي با تكيه بر مولفه‌‌‌‌‌هاي تحمل پريشاني و نظم بخشي هيجاني بر رفتارهاي تكانشي و خشم‌هاي انفجاري بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر پژوهشي نيمه تجربي، پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر بيماران زن مراجعه كننده به مركز آموزشي درماني اميركبير شهر اراك بودند. نمونه پژوهش حاضر شامل 32 بيمار بود كه تشخيص رفتارهاي تكانشي و خشم‌هاي انفجاري را به تشخيص روان‌پزشك مركز دريافت نمودند كه اين افراد به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. اين بيماران با استفاده از مصاحبه تشخيصي ساختار يافته براساس راهنماي تشخيصي و آماري اختلال‌هاي رواني، مقياس تكانش‌گري بارات، مقياس تحمل پريشاني و مقياس دشواري تنظيم هيجاني در مرحله پيش آزمون و پس آزمون مورد بررسي قرارگرفتند. سپس گروه آزمايش در 8 جلسه (2-30/2ساعته) تحت رفتاردرماني ديالكتيك قرار گرفتند و به گروه كنترل هيچ درماني دريافت نكردند. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و كنترل بعد از اجراي رفتاردرماني ديالكتيكي با تكيه بر مولفه‌‌‌‌‌هاي تحمل پريشاني و نظم بخشي هيجاني در متغيرهاي رفتارهاي تكانشي و خشم‌هاي انفجاري تفاوت معني‌داري وجود دارد(01/0p < ). نتيجه‌گيري: مولفه‌هاي تحمل ‌پريشاني و نظم‌بخشي ‌هيجاني در رفتاردرماني ‌ديالكتيكي در كاهش خشم‌هاي انفجاري و رفتارهاي‌ تكانشي موثر است. واژگان كليدي: رفتار‌درماني‌ديالكتيكي، تحمل‌پريشاني، نظم‌بخشي‌هيجاني، رفتارهاي تكانشي، خشم‌هاي‌ انفجاري

Abstract Background: Impulsivity is a core social pathology. Therefore, the purpose of this study was to Effectiveness of group dialectical behavior therapy based on core distress tolerance and emotion regulation components on Expulsive Anger and Impulsive Behaviors. Materials and Methods: Research method is a semi experimental socio-statistic approach consisting of experimental group (dialectical behavior therapy) and control group. Participants were patients referred to Amir Kabir Hospital in Arak. and who were Expulsive Anger and Impulsive Behaviors. Based on stratified random sampling, 16 patients (women) were placed in each group. Research tools included the structured diagnosis interview according to DSM-IV-TR (2000), Barrat impulsivity scale (1994) Distress Tolerance Scale (2005) Difficulties of Emotion Regulation Scale (2004) and dialectical behavior therapy were done for two months, 8 groups Sessions. Results: The results of this study showed that there was significant difference between control and experimental groups after implementation of dialectical behavior therapy relying on component tolerance and regulation of emotional distress variables impulsive behavior and explosion furies (p < 0.01). Conclusion: Distress tolerance and emotion regulation components effective on Expulsive Anger and Impulsive Behaviors. Keywords: Dialectical Behavior Therapy, Distress Tolerance, Emotion Regulation Components, Expulsive Anger, Impulsive Behaviors