بررسي فراواني انواع آسيب‌هاي اسكلتي– عضلاني دانشجويان پليس زن در دوران آموزش

Frequency of Skeletal-Muscular Injuries among Female Police Cadets during Training Period

چكيده زمينه و هدف: آسيب‌هاي اسكلتي-عضلاني مرتبط با كار، از جمله بزرگ‌ترين مشكلات بهداشت شغلي كشورها است. هدف اين بررسي، تعيين فراواني انواع آسيب‌هاي اسكلتي-عضلاني دانشجويان و مقايسه انواع آسيب‌ها بر حسب محل آسيب و بررسي تاثير فعاليت‌هاي رزمي، ورزشي و ساير عوامل موثر بر آسيب در طي دوران آموزش و اتمام آن بوده است. روش: نوع پژوهش توصيفي–مقطعي است. داده‌هاي پژوهش توسط 98 نفر از دانشجويان پليس زن به روش تمام‌شمار از طريق پرسشنامه نورديك استاندارد و بومي‌شده و معاينات پزشكي و آزمون آمادگي جسماني در دو مرحله ابتدا و اتمام آموزش‌هاي رزمي-ورزشي در سال 1391 گردآوري شده‌اند. داده‌ها با آماره‌هاي توصيفي و آزمون تي و مك‌نمار وكولموگروف مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: از 98 نفر دانشجو سالم، 77 نفر پس از پايان دوره آموزشي در حداقل يكي از قسمت‌هاي دستگاه اسكلتي-عضلاني وضعيت نامطلوب‌تري نسبت به زمان شروع دوره داشتند. پس از پايان دوره 61 نفر در ستون‌فقرات، 29 نفر در اندام تحتاني و 23 نفر در اندام فوقاني وضعيت نامطلوب‌تري نسبت به زمان شروع دوره داشتند. 7% فعاليت رزمي و 4/34% فعاليت ورزشي بر آسيب‌هاي اسكلتي-عضلاني در پايان دوره آموزشي تاثير داشتند. ارتباطي بين عوامل فردي با ايجاد آسيب‌هاي اسكلتي-عضلاني از نظر آماري وجود نداشت (05/0 < p). نتيجه‌گيري: توجيه و آموزش مربيان رزمي– ورزشي برحسب نوع جنسيت و آماده سازي و تقويت قواي جسماني قبل از فعاليت‌هاي مربوطه، در كاهش آسيب‌هاي اسكلتي-عضلاني پليس زن نقش موثري ايفا مي‌كند.

Background and aim: Work-related skeletal-muscular injuries are one of the most common occupational health problems in different countries. The purpose of this study was to determine the frequency of kinds of cadets’ skeletal-muscular injuries, compare injuries from the point of injury and assess the impact of combat activities, sport activities and other effective factors on injury during training period. Method: Through this descriptive-cross sectional research. Data was gathered through 98 female cadets using standard and a native Nordic questionnaire, medical examination and physical fitness test in two stages of the beginning and end of combat training exercises in 2012. Data were analyzed through descriptive statistics and T and McNemar and Climograph tests. Findings: Among 98 healthy cadets, after completing the course at least in one of the skeletal muscular parts of their bodies 77 of them had worse conditions than beginning of the course. After finishing the course, 61 cadets in their spine, 29 cadets in lower limbs and 23 cadets in their upper limbs had worse conditions than at the time they began the course. Combat exercises had 7% and physical exercises had 34.4% effect on skeletal-muscular injuries at the end of the course. No statistically significant relationship was seen between individual factors in creating skeletal- muscular injuries (p > 0.05). Conclusion: Briefing and training combat and sports training officers about gender-related exercises and preparation and reinforcement of physical strength of cadets before starting other activities play an effective role in reducing skeletal-muscular injuries in policewomen.