نسبت ميان اشتراك دانش و فناوري اطلاعات و ارتباطات: مطالعه موردي

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي نسبت ميان اشتراك دانش و فناوري اطلاعات و ارتباطات است. براي دست‌يابي به اين هدف از روش پژوهش همبستگي بهره گرفته شده است. جامعه آماري مورد مطالعه را كليه اعضاي هييت علمي دانشگاه فردوسي مشهد، در گروه هاي آموزشي علوم انساني، فني ـ مهندسي، علوم پايه و كشاورزي و منابع طبيعي تشكيل مي‌دهند. حجم نمونه مورد مطالعه 103 نفر است كه براي انتخاب آنها با توجه به نسبت نامساوي زيرگروه ها از روش نمونه گيري طبقه‌اي متناسب استفاده شده است. گردآوري داده هاي مورد نياز نيز از طريق پرسشنامه صورت گرفته است. بنا بر يافته هاي به دست آمده، بين اشتراك دانش با تمايل، مهارت و ميزان استفاده از فناوري اطلاعات رابطه معني داري وجود دارد. افزون بر اين، نتايج نشان مي دهد كه بين رفتار اشتراك دانش با انگيزه و نگرش نسبت به اشتراك دانش همبستگي معني داري وجود دارد. در اين ميان، انگيزه نقش موثرتري در پيش بيني رفتار اشتراك دانش ايفا مي كند. كلاس هاي درس، جلسات گروهي غيررسمي، پست الكترونيك، سمينار و كارگاه هاي آموزشي، به ترتيب از مهم ترين روش هاي اشتراك دانش به شمار مي روند. همچنين، اينترنت، وبلاگ شخصي، پست الكترونيكي، گفت وگوي اينترنتي، اجتماعات مجازي، اتوماسيون اداري، تلفن، نمابر، سامانه نظام پيشنهادها، سامانه مديريت جلسات، سامانه آموزش مجازي، پايگاه هاي اطلاعاتي و ويديو كنفرانس به ترتيب قابليت هاي لازم براي اشتراك دانش و تجربه در دانشگاه را دارند.

The main purpose of this study is to examine the relationship between knowledge sharing and ICT. To achieve this goal, the survey method was used. All members of faculties in Ferdowsi University of Mashhad were studiedThe statistical population consists of the faculties of humanities, technical - engineering, sciences, agriculture and natural resources. Sample size is 103 that considering inequal ratio of their subgroup, for choosing them, stratified sampling method was used. And for collecting the quantitative data, questionnaire was used . According to those results, there are significance relationship between knowledge sharing and intention, skill and use of ICT. Furthermore, the results showed that there are relationship between knowledge sharing behavior and motivation and attitude to knowledge sharing. So, motivation has effective impact on predicting knowledge sharing behavior. Classrooms, informal team meetings, email, seminars and workshops are the most important methods of knowledge sharing. Also, Internet, blog, email, chat, virtual communities, automation, telephone, fax, management meetings system, virtual training systems, databases and video conferencing have the required capabilities in order to share knowledge and experience in the university.