اثربخشي آموزش سلامت معنوي بر افزايش اميدواري بيماران مبتلا به سرطان پستان

Effectiveness of Spiritual Health Education on Increasing Hope among Breast Cancer Patients

زمينه و هدف: تشخيص سرطان پستان سلامت معنوي را به خطر مي اندازد و درنهايت سبب از بين رفتن اميد در فرد مي شود. هدف از اين پژوهش تعيين اثربخشي آموزش سلامت معنوي بر ميزان اميدواري بيماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه كننده به بيمارستان امام حسين (ع) تهران بود. مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه مداخله اي نيمه تجربي از نوع شاهدداراست. از بين مراجعه كنندگان به بيمارستان امام حسين (ع) تهران در سال 1392 صد نفراز زنان مبتلا به سرطان پستان انتخاب و به صورت تخصيص تصادفي در دو گروه آزمون و كنترل (هر گروه 50 نفر) قرارداده شدند. سپس پرسشنامه استاندارد سلامت معنوي پالوتزين و اليسون و پرسشنامه اميد هرث قبل و يك ماه بعد از مداخله در بيماران دو گروه آزمايش و شاهد تكميل شد. پس از انجام مداخله آموزشي براي بيماران گروه مورد داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري كاي اسكوير، تي مستقل و تي زوجي و ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين نمرات سلامت معنوي و اميد در بيماران گروه آزمايش به طور معناداري بيشتر از گروه رابطه معناداري (p > 0/ همچنين ميانگين نمره سلامت معنوي و نمره اميد ( 001 .(p > 0/ شاهد بود ( 001 ديده شد. نتيجه گيري: آموزش سلامت معنوي در افزايش ميزان اميدواري بيماران موثر است. با توجه به نقش كليدياحيا سلامت معنوي در بازگشت دوباره اين بيماران به زندگي عادي، لازم است دست اندركاران تيم سلامت توجه ويژه اي به اين مسيله بنمايند. نوع مقاله: مطالعه پژوهشي.

Background and objective: The cancer diagnosis endangers spiritual health, and ultimately results in losing hope in the person. This study aimed to evaluate effectiveness of training based on promoting spiritual health on the level of hope in patients with breast cancer referred to Imam Hossein Hospital in Tehran. Method: This was a quasi-experimental study performed as a controlled intervention. In this study, 100 women suffered from breast cancer who were referred to Imam Hossein Hospital in Tehran were selected in 2013, then randomly allocated to two intervention and control groups (each group=50 people). The standardized questionnaire of spiritual health by Palotzian and Elison, and the hope questionnaire by Herth were completed before and one month after the intervention in both intervention and control groups. Data was analyzed statistical tests such as chi-square, independent and paired T test, Pearson correlation coefficient. Results: The mean score of spiritual health and the mean score of hope were significantly higher in the intervention group than the control group (p < 0.001). Significant correlation between the mean scores for the spiritual health and hope was found (p < 0.001). Conclusion: The training intervention based on promoting spiritual health was effective in increasing the level of hope in patients. Considering the key role of spirituality and revival of spiritual health in return of these patients to normal life, it is necessary to adopt special attention by health officials to this issue. Paper Type: Research Article.