بررسي عوامل موثر بر توسعه مالي در كشورهاي عضو سازمان كنفرانس اسلامي

تجربه چند دهه اخير اقتصادجهاني نشان داده است كشورهايي كه از درجه باز بودن اقتصادي بيشتر و بازارهاي مالي توسعه يافته‌تري برخوردارند، رشد اقتصادي سريعتري را تجربه كرده‌اند. نگرش ساده به بازارهاي مالي، سبب شده است كه برخي افراد آن را تنها به‌عنوان عامل برد يا باخت ناشي از نوسان قيمت دارايي‌هاي مالي تصور كنند، در حالي كه تاثير ساختار مالي بر ساختار اقتصادي آنچنان مهم است كه امروزه اعتقاد بر اين است كه بدون داشتن يك بخش مالي كارا نمي‌توان به رشد اقتصادي دست يافت. اين مقاله اثرات باز بودن تجارت و يكسري متغيرهاي توضيحي ديگر را بر توسعه مالي در 36 كشور عضو سازمان كنفرانس اسلامي طي دوره زماني 2010-1980 مورد بررسي قرار مي‌دهد. با استفاده از شاخص‌هاي اعتبار خصوصي و اعتبار بانكي به‌عنوان متغير وابسته، مدل‌ها در چارچوب سيستم pool و روش اثرات ثابت برآورد شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه باز بودن تجارت نقش حياتي در تعيين سطح توسعه مالي بخش خصوصي دارد.

Experience the world economy in recent decades has shown that countries with greater economic openness and a more developed financial markets have experienced rapid economic growth .without having an efficient financial sector to economic growth cannot be achieved. The effects of trade openness on financial development and a number of other explanatory variables in the 36 -nation OIC during the period 2010-1980 are examined. Using private credit and bank credit index as the dependent variable and fixed effects model is estimated within the pool system. The results show that trade openness plays a crucial role in determining the level of financial development of the private sector .Using private credit and bank credit index as the dependent variable and fixed effects model is estimated within the pool system. The results show that trade openness plays a crucial role in determining the level of financial development of the private sector.