كليدواژه :
صرف‌الوجود , مطلق وجود , وجود بشرط لا , وجود لابشرط , وجود مطلق
چكيده فارسي :
قونوي در تفسير سوره فاتحه، هليت مطلق حق، را عبارت از اطلاق انبساطي وجود كه عاري از هرگونه قيد و تركيب و كثرت است مي‌داند. وجود حق از ديدگاه وي عبارت است از صرف وجود به طوري كه نه كثرتي در آن اعتبار مي‌شود و نه تركيبي، نه صفتي و نه نعتي، نه اسمي و نه رسمي، نه نسبتي و نه حكمي، بلكه وجودش وجودي بحت است. فناري، شارح مفتاح، وجود بحت را به معناي وجود مطلق درنظر مي‌گيرد يعني وجودي كه هيچ‌گونه قيدي در آن اعتبار نمي‌شود هرچند مي‌توان آن را با قيود و بدون آن‌ها اخذ كرد. اين وجود بحت همان وجود ماخوذ بلاشرط است نه وجودي كه مقيد به قيد اطلاق شده باشد. قونوي براي اثبات اين‌كه واجب‌الوجود، همان وجود مطلق است، پنج برهان اقامه كرده و سپس به طرح شبهات و انتقاداتي دست زده كه بر اين براهين وارد ساخته‌اند. امام خميني نيز در تعليقات خود بر مصباح الانس، درصدد پاسخ به شبهات برآمده، جز براهين اول تا سوم با براهين ديگر مخالفت دارد و آن‌ها را اثبات‌كننده مدعا نمي‌داند و خطاي آن‌ها را ناشي از خلط مفهوم با مصداق و حمل اولي با حمل شايع صناعي يا خلط مفهوم ذهني با حقيقت خارجي يا خلط وجود مطلق با مطلق وجود مي‌داند.
چكيده لاتين :
Qûnawî in his interpretation of Sura Fatiha, maintains that the God’s absolute being is a developing absoluteness of His Being without Qualification and free from the shackles of the composition and plurality. In his view this being is a mere existence, not a plurality, not a hybrid, not adjective, not descriptive, no name, and no formal, no relation, no predication, it is just a pure existence. Fanaari, the commentator of Miftaah al-qaib, considers His existence as an absolute one without any valid adverbial, though it can be taken with or without constraints. However, the discussion is not unconditional although derived bound constraint is applied. Qûnawî provides five arguments to prove that the Necessary Being is the Absolute, and then discusses some doubts and criticisms which have been presented against the proofs. Imam Al-Khomeini in his commentating on Mesbah, seeks to answer the problems. He argue that except the first three arguments, the other arguments don’t establish the claim, so he rejects them and thinks that the main mistake and fault of the invalid arguments are the confusion between concept and extension, the primary essential predication and common technical predication, the conceptual meaning and external reality, and between absolute being and being as a being.
