امام خميني و احاديث عرفاني؛ روايت و درايت

Imam Khomeini and Gnostic Adages: Narration and Acknowledgement

وجهه عرفاني امام خميني، تحت‌الشعاع وجهه سياسي ممتاز و جايگاه فقهي برجسته ايشان، از نگاه اغلب مردم و گاه خواص و اهل معرفت مغفول مانده است. گرچه عرفان عملي و بعد معنوي، در سيره سراسر پرماجراي آن حضرت بر آحاد دلدادگانش نمايان بود، به عرفان نظري و علمي او، و مباني و اصول آن كم‌تر پرداخته شده است و البته اين به معناي انكار تلاش‌هاي درخور و نكته‌بيني‌هاي انديشه‌وراني چند در اين حوزه خطير نيست. از آن‌جا كه چشمه‌هاي ناب عرفان در نگاه امام جز از بلنداي كوهسار قرآن و عترت (ع) نمي‌جوشد، در اين نوشتار با تورقي گذرا در آثار گوناگون ايشان به اهتمام وي به احاديث معصومين (ع) به‌منزله يكي از اصلي‌ترين مباني عرفان الهي و اسلامي پرداخته و چگونگي روايت (نقل) و درايت (فهم) آن‌ها را در سخنان و آثار امام مورد بررسي قرار داده‌ايم.

Most of laymen, and sometimes specials and intellectuals have missed the sight of Imam Khomeiniʹs Gnostic aspect because of his significant political face and high rank of knowledge in Fiqh. Not to deny the deep discerning and hard efforts made by scholars in this critical field, but very little work is done on Imam Khomeiniʹs theoretical and practical Gnosticism and its basics and principles; though the Gnostic aspects of the both kinds was clear and discernible in his adventurous life for all those who admired him. Since in Imam Khomeiniʹs point of view those pure springs of Gnosticism can only come from the high mountains of Quran and Muslim hallows, in this research we briefly reviewe his interest toward adages of Muslim hallows as one of the main basics of Islamic Gnosticism and analyze the process of Narration (quoting) and Acknowledgement (understanding) in his spoken and written words.