اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) در درمان پريشاني زوج ها

Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) in the Treatment of Distressed Couples

درمان مبتني بر پذيرش و تعهد يك پيشرفت انقلابي در روان شناسي است كه ابتدا براي درمان اضطراب و افسردگي به وجود آمده است. اصول برآمده از درمان مبتني بر پذيرش و تعهد مي تواند در دامنه وسيعي از مشكلات انسان از جمله ازدواج و زوج درماني مورد استفاده قرار گيرد. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر كاهش پريشاني و پريشاني بين فردي زوج ها در ميان زوج هاي مراجعه كننده ي شهرستان دزفول بود. جامعه ي پژوهش شامل كليه ي زوج هاي مراجعه كننده به كلينيك روان شناختي اداره آموزش و پرورش شهرستان دزفول در سال 1392 بود. نمونه ي پژوهش شامل 3 زوج (6 نفر) از افراد مراجعه كننده به اين كلينيك بود كه با توجه به پرسش نامه ي نتايج (پي آمد) 45.2 (45.2-OQ) و مقياس سازگاري زوجي(DAS) جز زوج هاي پريشان قرار گرفتند. روش نمونه گيري در اين پژوهش نمونه گيري هدفمند بود، به اين صورت كه زوج ها پس از احراز شرايط ورود و پر كردن پرسش نامه ها وارد دوره ي درماني مي شدند. در اين پژوهش از طرح آزمايشي تك موردي از نوع خط پايه چندگانه ناهم زمان استفاده شد. پروتكل درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در سه مرحله ي خط پايه، مداخله ي 12 جلسه اي و پيگيري 1 ماهه اجرا گرديد و آزمودني ها قبل از درمان، ميانه ي درمان، پايان درمان و 1 ماه پس از پايان درمان به پرسش نامه نتايج (برآمد) 45.2 (45.2-OQ) پاسخ داده ها به روش ترسيم ديداري، شاخص تغيير پايا (RCI) و فرمول درصد بهبودي تحليل شدند. نتايج نشان داد كه: درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر همه ي متغيرهاي مورد مطالعه تاثير مطلوب دارد

Acceptance and Commitment Therapy (ACT) is a revolutionary new development in human psychology. Originally developed for treating anxiety and depression, the principles of ACT can be applied to a broad range of human concerns, including marriage and couple therapy. The aim of this study was to investigate the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) to reduce psychological distress and interpersonal distress among couples of Dezful. The population included all the couples that refered to the counseling center of the Education office. The sample consisted of 3 couples that were selected according to the results of the Outcome Questionnaire 45.2 (45.2-OQ) and the Dyadic Adjustment Scale (DAS). Non-congruent multiple baseline experimental single case study was used as the method of the present study. The Acceptance and Commitment Therapy protocol was carried out in three phases of the intervention (Baseline, 12 sessions, and a one- month follow-up). Participants completed the Outcome Questionnaire 45.2 (45.2-OQ). before the treatment, during the treatment, and one month after the treatment had ended. Data were analyzed using visual inspection, the improvement percentage formula and the reliable change index (RCI) strategies. Results showed that the Acceptance and Commitment Therapy (ACT) has positive effects on all the variables of the study