بررسي ابعاد تربيتي سرگذشت حضرت موسي(ع) و عبد صالح(ع) با تكيه بر تفاسير فريقين

Examining educative aspects of Muses (PH) and Ab’de Saleh’s (PH) memoir with relying on Fariqain interpretations

حكايت سفر پرفراز و نشيب حضرت موسي(ع) به سوي عبد صالح(ع) در سوره كهف از داستانهاي پرمفهوم و پررمز و راز قرآن كريم است. بهره گيري هنرمندانه از عناصر داستاني و اشارات و مبهماتي كه در قصه وجود دارد به زيبايي مجموعه و كل داستان افزوده است كه مقاله حاضر با هدف نشان دادن ساختار ادبي داستان و آشنايي عميق تر با آيات آن نگاشته شده است و از آنجا كه قصه نكات تربيتي و آموزنده بسياري را در خود جاي داده است در ادامه به تبيين پيامهاي تربيتي آن پرداخته شده و مواردي همچون آداب و اهداف تعليم و تعلم، تسليم بودن انسان در برابر مشيت خداوند و تاثير متقابل اعمال والدين و فرزندان اشاره مي شود و اين نتيجه حاصل مي گردد كه افزون بر آنكه عناصر داستاني در قرآن كريم به اقتضاي اهداف و پيامهاي مورد نظر به كار گرفته شده اند با تحليل و جستجوي هر كدام مي توان به راهكارهاي ارزشمندي از اخلاق و عقيده براي سامان بخشيدن به زندگي ايماني دست يافت.

The journey’s story of Muses to Ab’de Saleh in Soorah of Kahf is one conceptual and mysterious stories of Holy Qur’an. Using story elements artistically and references and enigmatic that is in the story increase the beauty of the whole story. Furthermore, this article wrote with purpose of showing literary structure of the story and became familiar deeply with its verses. Because the story have many educative and informative points so in the continue the article would illustrate educative massages of that and would point to issues such as costumes and aims of educating and learning, human’s submission on God’s willing and reciprocal influence of parents and children. The article would conclude that in addition usage of story’s elements in Holy Qur’an is depends on its slightly purposes and massages and with analyzing and searching each element we could reach to valuable solution of ethics and an idea for systemizing faithful life.