بررسي مقايسه‌اي دقت Cone beam CT، راديوگرافي داخل دهاني و پروب پريودنتال در اندازه‌گيري ضايعات استخواني پريودنتال

Accuracy of cone beam computed tomography, intraoral radiography, and periodontal probing for periodontal bone defects measurement

زمينه و هدف:Cone beam computed tomography (CBCT) اطلاعات خوبی در زمينه تشخيص و درمان پريودنتال ارائه می‌دهد. با توجه به ميزان كم تحقيقات در اندازه‌گيری استخوان پريودنتال با استفاده از CBCT، هدف از اين مطالعه بررسی دقت CBCT در اندازه‌گيری ضايعات مختلف استخوانی و مقايسه آن با روش راديوگرافی داخل دهانی و پروب بود.روش بررسی: 218 ضايعه استخوانی مصنوعی (اينفرابونی سطح باكال- لينگوال، اينترپروگزيمال، افقی، كريتر، Dehiscence و Fenestration) در روی 13 منديبل خشك انسانی ايجاد شد. منديبل‌ها در جعبه‌ای از جنس پلكسی گلاس پر از آب جهت شبيه سازی با بافت نرم قرار داده شدند. اسكن‌های CBCT، تصاوير راديوگرافی داخل دهانی به روش موازی و اندازه‌گيری مستقيم با پروب WHO انجام شد و نتايج با اندازه‌گيری‌های رفرنس (كاليبرديجيتال) مقايسه شدند. با استفاده از Intra class correlation coefficient و Pearson correlation، ميزان توافق بين مشاهده‌گرها محاسبه گرديد.يافته‌ها: توافق بين مشاهده‌گرها در اندازه‌گيری كلی ضايعات برای تكنيك CBCT و پروب بالا (88% (ICC) Intra class correlation coefficient) و در روش فيلم داخل دهانی متوسط )54%(ICC= بود. اختلاف آماری معنی‌داری بين مشاهده‌گرها در انواع روش‌ها مشاهده نشد (05/0P>). براساس نتايج Paired T-test اختلاف از ميانگين نسبت به رفرنس در CBCT (mm01/0) كمتر از پروب (mm04/0) و فيلم (mm62/0) به دست آمد. CBCT قادر به اندازه‌گيری انواع ضايعات بود، در حاليكه فيلم برای اندازه‌گيری ضايعات سطوح باكال و لينگوال محدوديت داشت. نتيجه‌گيری: هر سه تكنيك برای اندازه‌گيری ضايعات پريودنتال مفيد هستند. در اندازه‌گيری انواع ضايعات پريودنتال، CBCT از دقت بيشتری نسبت به پروب و فيلم برخوردار بود.

Background and Aims: Cone beam computed tomography (CBCT) produces high-quality data about diagnosis and periodontal treatment. To date, there is not enough research regarding periodontal bone measurement using CBCT. The aim of this study was to compare the accuracy of CBCT in measuring periodontal defects to that of intraoral radiography and probing methods.Materials and Methods: Two-hundred and eighteen artificial osseous defects (buccal and lingual infrabony, interproximal, horizontal, crater, dehiscence and fenestration defects) were created on 13 mandibles of dry skulls. The mandibles were put into a plexiglass box full of water to simulate soft tissue. CBCT images, radiographic images taken with parallel technique and direct measurements using a WHO periodontal probe were recorded and compared to a standard reference (digital caliper). Inter and intra observe consistencies were assessed using Intra class correlation coefficient and pearson correlation.Results: Inter and intra observer consistencies were high for CBCT and probing methods (ICC- Intra class correlation coefficient>88%), but moderate for intraoral radiography (ICC-Intra class correlation coefficient > 54%). There were not any significant differences between observers for all techniques (P>0/05). According to paired T-test analysis, mean difference for CBCT technique (0.01 mm) was lower than that for probing (0.04 mm) and radiography (0.62 mm). CBCT was able to measure all kinds of lesions, but radiography could not measure defects in the buccal and lingual sites.Conclusion: All three modalities are useful for identifying periodontal defects. Compared to probing and radiography, the CBCT technique has the most accuracy in measuring periodontal defects.